Τα blogs οι μαϊντανοί και οι εκλογές

Από τον Γιώργο Λυκουρόπουλο

Ο μύθος για την αμερικανική πολιτική καταρρίφθηκε στις ΗΠΑ από το blog ενός Ελληνοαμερικανού. Ο Μάρκος Μουλίτσας μετέτρεψε το blog «Daily Kos» σε ένα think tank με δύναμη όσο ένα κοινοβουλευτικό κόμμα. Το μέλλον και στην Ελλάδα;

Η κουβέντα για τους bloggers έχει ανοίξει, φυσικά, έντονα την τελευταία πενταετία στην Ελλάδα. Κάτι σαν πολιτικό trend, σα μόδα εμποτισμένη από έναν πολιτικό νεωτερισμό.

Στη μικρή μας χώρα όμως, αυτά εύκολα καταλήγουν σε γραφικότητες. Ή γίνονται αντικείμενο μιας παρουσίασης από τα media για ένα φεγγάρι, αναδεικνύουν τη ματαιοδοξία δυο τριών πολιτικά προβληματισμένων πολιτών και χάνονται στο σκοτάδι.

Εξαίρεση, ως πολιτική άποψη, αποτελεί ένα blog που έχει συζητηθεί τελευταία και εκφράζει μια ανάλογη τάση με ευρωπαϊκά ρεύματα που θέλουν να συζητούν για τα θέματα των πολιτών, και είναι το g700.blogspot.com. Τα αρχικά δηλώνουν τη γενιά των 700 ευρώ (G700), μια κίνηση όπου συμμετέχουν νέοι 25-35 ετών με πολιτικό προβληματισμό που ξεπερνάει τις πολιτικές αρτηριοσκληρώσεις.

ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως, όπου οι πολιτικές καριέρες χτίζονται συχνά από τους υποψήφιους διδάκτορες των Πανεπιστημίων και τους πολιτικούς επιστήμονες που απαρτίζουν τα think tanks της επόμενης πολιτικής κουλτούρας, τα blogs έφτασαν να συναγωνίζονται σε παρέμβαση, τους ίδιους τους κομματικούς σχηματισμούς.

Πρωταγωνιστής την τελευταία πενταετία είναι ένας Ελληνοαμερικανός, ο Μάρκος Μουλίτσας, μόλις 36 ετών, κάτοικος Μπέρκλεϊ, στην Καλιφόρνια, ιδρυτής του DailyKos, που έφτασε να προκαλέσει πολιτικές αναταραχές τον Απρίλιο του 2004.

Τότε, ενώ φιλοξενούσε άρθρα μελών του Κογκρέσσου, Δημοκρατικούς, Κυβερνητικούς και υποψήφιους βουλευτές, έβαλε μπουρλότο στην politically correct αποδοχή της αναγκαιότητας του πολέμου του Ιράκ από το πολιτικό κατεστημένο με ένα σχεδόν υβριστικό άρθρο για την κερδοσκοπία και τη χυδαιότητα όσων εμπλέκονται με τον πόλεμο αυτό.

Οι εκφράσεις του ήταν υπέρ το δέον σκληρές, αλλά σηματοδότησαν και την οριστική επιλογή του Μουλίτσα να στραφεί υπέρ των δημοκρατικών επηρεάζοντας βαθύτατα τους επισκέπτες του blog. Ο ίδιος ανασκεύασε τις εκφράσεις του αλλά όχι και τη ριζοσπαστικότητα των λεγομένων του και διατήρησε μια εκπληκτική επισκεψιμότητα της τάξεως του 1.000.000 «χτυπημάτων» την ημέρα. Αριθμεί δε, αυτή τη στιγμή πάνω από 125.000 μέλη.

ΤΑ BLOGS ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η επιρροή του blog του Μάρκου Μουλίτσα κορυφώθηκε με την εκτόξευση της παρεμβατικότητας και της δημοφιλίας του Χάουαρντ Ντιν στην υποψηφιότητά του για το Δημοκρατικό Εθνικό Συμβούλιο.

Μέσα από τα άρθρα του blog, την τάση για ακτιβισμό και την τεράστια επιρροή του Μουλίτσα, η επιτυχία του Αμερικανού υποψηφίου πιστώθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στον Ελληνοαμερικανό νεαρό πολιτικό επιστήμονα, παρ’ ό,τι ο ίδιος δεν θέλησε να πάρει το credit.

Συνολικά, αναδείχθηκε η νέα πολιτική πρακτική της μπλογκόσφαιρας και της πολιτικής συζήτησης μέσα από αντικομφορμιστές νέους επιστήμονες στις Ηνωμένες Πολιτείες, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παρά τη "φασίζουσα" εξωτερική τους πολιτική, διατηρούν εσωτερικά τη μεγαλύτερη πλατφόρμα πολιτικού διαλόγου στον πλανήτη.

Η Ελλάδα μοιάζει μια κουκίδα πολιτικής υποκρισίας όταν εν έτει 2007 συνεχίζουμε να μιλάμε για θέματα στάσιμα, αναχρονιστικά, για προσωπολατρείες και κομματικές γραμμές, τη στιγμή που στον πλανήτη γίνεται κοσμογονία στον στίβο του πολιτικού προβληματισμού.

Ο Ελληνοαμερικανός – η μητέρα του κατάγεται από το Ελ Σαλβαδόρ – Μάρκος («Κος» για τους Αμερικανούς) Μουλίτσας, κατάφερε να εξελιχθεί σε έναν πολιτικό τεράστιας εμβέλειας μέσα από την απλή διαδικασία να εκφράσει αυτό που εξέφραζαν οι νέοι ψηφοφόροι. Κάτι τέτοιο, στις πρόσφατες ελληνικές εκλογές, έμεινε απλώς μια εικασία δημοσιογράφων πριν βγει το αποτέλεσμα της κάλπης, ότι μπορεί να είναι μια νέα τάση και στην Ελλάδα.

Όμως, αν δει κανείς τις τάσεις που διαμορφώθηκαν στις βουλευτικές εκλογές μας και τα αποτελέσματα σε απόλυτα νούμερα, θα διαπιστώσει με μελαγχολία ότι είναι πολύ μακριά η πραγματική ζύμωση των νέων ανθρώπων με νέους όρους πολιτικής συζήτησης – ας βολευτούμε προς το παρόν με συζητήσεις στα πάνελ των ίδιων και των ίδιων μαϊντανών.

Το άρθρο του δημοσιογράφου Γιώργου Λυκουρόπουλου δημοσιεύτηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό Paper της εφημερίδας Ημερησία, το Σάββατο 29-9-2007.