"Πολλοί πιστεύουν ότι ο αγώνας για τις ελευθερίες μας έχει ολοκληρωθεί. Πρόκειται για δραματική ψευδαίσθηση. Ποτέ ο κόσμος μας δεν ήταν τόσο αδιαφανής και πολύπλοκος. Οι ελευθερίες μας απειλούνται. Η υπεράσπιση των φιλελεύθερων ιδεών αποτελεί προτεραιότητα για όσα πολιτικά κινήματα προωθούν τις ιδέες της αυτονομίας και της χειραφέτησης των ανθρώπων.
Ο φιλελευθερισμός δεν εξαντλείται στον οικονομικό φιλελευθερισμό. Η φιλελεύθερη σκέψη αποτελεί και σήμερα πηγή πολιτικής παρέμβασης. Οι φιλελεύθερες ιδέες είναι δυνατόν να ερμηνευθούν μέσα από ένα κοινωνικό πρίσμα. Ένα κομμάτι της ιστορίας του σοσιαλισμού σημαδεύεται από τη σταθερή παρουσία ενός φιλελεύθερου προσανατολισμού. Ο φιλελευθερισμός και ο σοσιαλισμός είναι δυνατόν να συμφιλιωθούν.
Αν ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να στρατευτεί στην υπόθεση της ελευθερίας, τότε πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο απελευθερωτικός του ρόλος έχει λήξει οριστικά. Ο φιλελεύθερος προσανατολισμός του σοσιαλισμού δεν αποτελεί θλιβερή αναγκαιότητα, ούτε θυσία της σοσιαλιστικής καθαρότητας στο βωμό των οικονομικών αναγκαιοτήτων. Πρέπει, αντιθέτως, να διεκδικήσουμε και να υιοθετήσουμε αυτό τον προσανατολισμό, γιατί ανταποκρίνεται σε μια ερμηνεία του σοσιαλισμού που τον συνοδεύει από τότε που εμφανίστηκε. Ενσαρκώνει σήμερα το μέλλον του σοσιαλισμού".
Από τo οπισθόφυλλο του βιβλίου της Marie Canto-Sperber "Φιλελευθερισμός και Σοσιαλισμός: Οι Κανόνες της Ελευθερίας", εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.
κουφάλες ρεφορμιστές...
ReplyDeletekke reeee to komma sou lae
ReplyDeleteπου μαζεύτηκαν όλα αυτά τα κομμούνια ρε παιδιά; μόλις είδαν σοσιαλισμό τρέξανε στο μέλι
ReplyDeleteΦίλε μου η άποψη σου είναι εξαιρετική, όμως πρέπει να δώσεις πιαστά παραδείγματα για το πώς το πάντρεμα σοσιαλισμού και φιλελευθερισμού μπορεί να γίνει. Ποια τα οφέλη? Ποιοι οι κίνδυνοι?
ReplyDeleteΑν μπορέσεις να αποφύγεις τη χρήση της πολιτικής ορολογίας, ίσως ακόμα καλύτερα, γιατί μερικοί στην Ελλάδα είμαστε τόσο κολλημένοι με τους τίτλους και το βάφτισμα ορολογίας που μας διαφεύγει η ουσία..
@ ανώνυμος
ReplyDeleteη σύζευξη των 2 μεγάλων αφηγήσεων της βιομηχανικής εποχής, του σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού, στο πρακτικό επίπεδο για την Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα σημαίνει μια σειρά από πράγματα:
1. λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους (Φιλελευθερισμός), αλλά περισσότερες και πιο στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις (σοσιαλισμός)
2. άνοιγμα της αγοράς της εκπαίδευσης -άρθρο 16 κοκ- (φιλελευθερισμός), αλλά και σημαντική αύξηση των διαθέσιμων δαπανών και των εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης της παιδείας (σοσιαλισμός)
3. ενθάρρυνση της συμπληρωματικής ιδιωτικής ασφάλισης (φιλελευθερισμός), αλλά και δημιουργία ενός Εθνικού Ταμείου Αλληλεγγύης για χρηματοδότηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης(σοσιαλισμός)
4. ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών απασχόλησης (φιλελευθερισμός), αλλά και ισχυροποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και ειδικά της επιθεώρησης εργασίας (σοσιαλισμός)
5. αξιοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, δάση, βουνά, θάλασσα για επιχειρήν μέσα από την παράλληλη προστασία του = η λεγόμενη πράσινη επιχειρηματικότητα
6. λιγότερο κεντρικό κράτος (φιλελευθερισμός) περισσότερη αυτοδιοίκηση (σοσιαλισμός)
7. λιγότερη γραφιεοκρατία (φιλελευθερισμός) περισσότερη τεχνολογία (σοσιαλισμός)
Τα παραδείγματα αυτά δεν είναι εξαντλητικά, παρά μόνο ενδεικτικά του τι εννοούμε όταν λέμε συνδέουμε τις δύο αυτές ιδεολογίες.
Η Ελλάδα θα είχε πολλά να κερδίσει από μια τέτοια πρακτική σύνδεση του σοσιαλισμού με τον φιλελευθερισμό. Ειδικά στο επίπεδο της οικονομικής αποτελεσματικότητας, της διοικητικής επάρκειας, των ίσων ευκαιριών ζωής και δυνατοτήτων για όλους, της ισονομίας και ισοπολιτείας.
Αυτά για την ώρα
Φιλικά
Η Γενιά των 700 Ευρώ