"Παρακαλώ το νέο να μείνει". Ετοιμαστείτε να μπείτε οριστικά στην εφεδρεία και βλέπουμε.

Ακούγοντας με προσοχή την ομιλία του Πρoέδρου της ΝΔ, κ. Αντώνη Σαμαρά, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το Σάββατο το βράδυ, αλλά και τη συνέντευξή του στα Μέσα Ενημέρωσης την Κυριακή το μεσημέρι, δεν μπορεί παρά να σταθούμε, όπως και στην περίπτωση της ομιλίας του Πρωθυπουργού πριν από μία βδομάδα, στο κομμάτι εκείνο που σαν "γενιά των 700 ευρώ" μας αφορά άμεσα: το κάλεσμα του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς τους νέους να μείνουν και να παλέψουν για το μέλλον της χώρας.

“ Τι βλέπει σήμερα ένας νέος μπροστά του; Βλέπει ανεργία, βλέπει απαισιοδοξία, βλέπει πολλές φορές κατάθλιψη, βλέπει ίσως πολλές φορές μέσα στο σπίτι του ένα γονιό να έχει χάσει τη δουλειά του, αισθάνεται, με άλλα λόγια να το πω, ότι του λείπει ένα πλαίσιο ασφάλειας.

Εγώ δεν θα πω ψέματα, η κατάσταση πράγματι είναι πάρα πολύ άσχημη. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ό,τι είχε να πει το είπε, είναι γραμμένα μέσα στο μνημόνιο.

Ο νέος σήμερα τι ζητάει; Ζητά αξιοπιστία, ζητά καθαρές θέσεις, δεν θέλει στρογγυλεμένα λόγια, θέλει και αιχμές και ας πονάνε, αρκεί να είναι αλήθεια. Ζητάει αξιοπρέπεια, σιχαίνεται τον αμοραλισμό, σιχαίνεται την κωλοτούμπα.

Εγώ αυτό που θέλω να του πω του νέου είναι ότι αποτελεί το πιο πολύτιμο κομμάτι σε αυτό τον τόπο. Ξέρω ότι του έχουν πάρει τα πιο πολύτιμα δικά του πράγματα, ελπίδα, όνειρα, δικαίωμα για δουλειά, σας επαναλαμβάνω ίσως και τη δουλειά των γονιών του.

Όμως, δεν μπορούμε στην Ελλάδα να δεχτούμε μία δεύτερη αιμορραγία σαν εκείνη, που σωστά είπατε, του ’50 και του ’60.

…

Προχθές, παρακολουθούσα μία εκπομπή στους νέους, στην ιστοσελίδα που μπαίνω καμία φορά, και έλεγε ο ένας στον άλλον: Διάβασες τον Thomas Freedman των New York Times ; Και έλεγε ο Freedman , από ό,τι κατάλαβα, ότι εάν σε έξι μήνες έχουν αρχίσει και μετακομίζουν οι νέοι της Ελλάδας, πάει η χώρα. Και το έλεγε ο ένας νέος στον άλλο και απαντούσε ο άλλος: Συμφωνώ. O Thomas Freedman είναι μία τεράστια μορφή, σήμερα, της δημοσιογραφίας, συνάδελφός σας.

Εγώ απλώς λέω στο νέο ότι έχουμε σχέδιο, ότι έχουμε δρομολόγιο, ότι αυτό που δίνουμε είναι ελπίδα. Και του λέω ταυτόχρονα ότι δεν μας πάει και δεν μας πρέπει δεύτερο κύμα με την πίκρα της ξενιτιάς.

Θα μου πεις: είναι όπως την δεκαετία του ’60; Σήμερα, βρίσκεσαι τόσο γρήγορα σε μία ξένη χώρα, δεν είναι τα ίδια όπως ήταν παλιά, σίγουρα. Αλλά σημασία έχει να καταλάβει ο νέος ότι εδώ δεν υπάρχει τόπος σαν την Ελλάδα, ότι πρέπει να τα αλλάξουμε, ότι πρέπει να βοηθήσει.

Η δική μας η συγκεκριμένη ιδεολογία, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός, στοχεύει σε αυτό το κοινωνικό, μέσα από μία άποψη φιλελεύθερη ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση για να αλλάξουμε τα πράγματα, αρκεί τι; Να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας, να συντρίψουμε τον κακό μας εαυτό, να νικήσουμε εκείνα τα οποία μας κρατάνε σε παρακμή. Αυτά είναι τα μεγάλα ζητούμενα.

Επομένως, εγώ παρακαλώ το νέο άνθρωπο να μείνει, το νέο το παιδί να μείνει. Και πρώτα ο Θεός, θα μπορέσει να γίνει -ας το πω έτσι- δημιουργός στον τόπο του. Και εκεί θα βοηθήσουμε με κάθε τρόπο που μπορούμε και εμείς στη Νέα Δημοκρατία».

Αγαπητέ Πρόεδρε

Αξιότιμε κύριε Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης

Πρώτα ο Θεός, εμείς λένε να φύγουμε.

Μας λέτε ότι οι Έλληνες μπορούν. Εμείς σας λέμε ότι δεν μπορούμε.

Δεν μπορούμε ν’ ακούμε άλλο πατερναλιστικά χαϊδέματα αυτιών.

Μας έχουν κουράσει πια τα κούφια τα λόγια τα μεγάλα των πολιτικών - πολιτικάντηδων.

Έχουμε βαρεθεί τον ατακαδόρικο πολιτικαντισμό, τις ρητορικές σοφιστείες και τις εθνολαϊκιστικές κορώνες που σαγηνεύουν ακόμα χαζοχαρούμενους κομματικούς στρατούς.

Δεν κοροϊδευόμαστε πια απ’ τις περιγραφές που δεν συνοδεύονται από συγκεκριμένη πρόταση. Ότι υπάρχει δήθεν σχέδιο, δρομολόγιο όπως λέτε, όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά η συνήθης πρακτική της εκάστοτε αντιπολίτευσης να ισοπεδώνει τα πάντα μοιράζοντας ταυτόχρονα φρούδες ελπίδες. Αλήθεια, έχετε καταλάβει τι συμβαίνει στη χώρα;

Καταλάβετέ μας, δεν μπορούμε να επενδύσουμε το μέλλον μας στη μεταφυσική, ή τα αρχέτυπα της ελληνικής φυλής που ξάφνου θα ξυπνήσουν μέσα μας και το έθνος θα αναγεννηθεί από τις στάχτες. Χρειαζόμαστε ορθό λόγο και πολιτικό πρόταγμα και όχι μάγους, τοτέμ και προσευχές. Θέλουμε να επενδύσουμε στις καθαρές και πρακτικές λύσεις. Κι ας ματώσουμε.

Είμαστε διατεθειμένοι ν’ αναλάβουμε πολλές περισσότερες θυσίες από τη δική σας γενιά.

Να πολεμήσουμε. Στη δύσκολη ηλικία της ώρας αιχμής στην οποία βρισκόμαστε, εκ των πραγμάτων και λόγω της κρίσης καλούμαστε να ζοριστούμε.

Σιχαινόμαστε, όμως, όπως λέτε τον αμοραλισμό και την κωλοτούμπα. Αλήθεια το κόμμα σας κύριε Πρόεδρε, ένα φιλελεύθερο κόμμα αστικό, όπως αναγνωρίζετε ότι είναι η ΝΔ, δεν ντρέπεται, όταν η κουβέντα ακουμπάει το κράτος, την εφεδρεία, τις αποκρατικοποιήσεις, να κρύβεται πίσω από θολά σχήματα και προσχήματα;

Πως μας προτρέπετε να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας, να συντρίψουμε τον κακό μας εαυτό και να νικήσουμε εκείνα τα οποία μας κρατάνε σε παρακμή, όταν εσείς αρνείστε να τα βάλετε με το παρακμιακό κράτος που και το δικό σας κόμμα δημιούργησε μεταπολεμικά;

Κύριε Πρόεδρε,

Δεν μπορούμε να βλέπουμε τη γενιά σας να στέκεται γυμνή απέναντι στην ιστορία, ανίκανη και άβουλη να συνεννοηθεί για τη σωτηρία της χώρας.

Επικαλεστήκατε στο λόγο σας τη ρήση του Μπίσμαρκ ότι «οι μεγάλοι πολιτικοί ακούν πριν από τους άλλους το μακρινό χλιμίντρισμα από τα άλογα της Ιστορίας». Αν αναφέρεστε στον εαυτό σας, σας προειδοποιούμε ότι τα άλογα της Ιστορίας έρχονται κατευθείαν πάνω σας και πολύ φοβόμαστε ότι λόγω της απάθειας και της αδράνειας που επιδεικνύετε θα σας πατήσουν και θα σας λιώσουν.

Δυστυχώς, τόσο σ’ εσάς όσο και στους υπολοίπους της γενιάς σας που τελευταία αρέσκονται να ντύνουν τα λόγια τους με ρήσεις ιστορικών προσωπικοτήτων, αρμόζει η ρήση του Χέγκελ ότι η κουκουβάγια, το πουλί της σοφίας πετάει πάντα το σούρουπο. Όταν πλέον νυχτώσει, τότε και μόνο τότε δυστυχώς θα καταλάβετε κι εσείς ποια ήταν τελικά η εποχή που τέλειωσε, ποιες οι παθογένειές της και ποιος ήταν ο ρόλος σας σ΄ αυτή.

Όμως τότε, ίσως να είναι αργά για τη χώρα.

Μπορεί σαν άλλος Βίσμαρκ να βλέπετε τα άλογα της ιστορίας να προειδοποιούν Ελλάδα και Ευρώπη χλιμιντρίζοντας, δεν ακούτε όμως τον εκκωφαντικό κρότο της κατάρρευσης του μοντέλου οικονομίας και πολιτεύσθαι της μεταπολίτευσης, στο οποίο κι εσείς υπήρξατε πρωταγωνιστής. Κι ας επικαλείστε όψιμα κι εσείς όπως και άλλοι την ανάγκη για μια νέα μεταπολίτευση.

Τα πράγματα για εμάς είναι απλά. Θέλουμε λευτεριά απ’ τη μεταπολίτευση.

Η σημερινή πολιτική τάξη που έφτασε τη χώρα στο σημερινό σημείο ή θα ξεπεράσει τον εαυτό της σε υπευθυνότητα και πολιτική αποτελεσματικότητα καταστρέφοντας συνεργατικά και συναινετικά το μεταπολιτευτικό πελατειακό κράτος ή ετοιμαστείτε όλοι σας να μπείτε οριστικά στην εφεδρεία, εγκαταλείποντας οριστικά και διαπαντώς το δημόσιο βίο και τον ρου της ιστορίας. Παραδώστε τα κλειδιά σε νεότερους και σοβαρότερους ανθρώπους μπας και γίνει καμιά δουλειά. Μπας και οι νεότεροι σχεδιάσουν επιτέλους το μέλλον τους για τους εαυτούς τους. Αλλιώς, καθίστε να κυβερνήσετε στα ερείπια μιας κατεστραμμένης χώρας, με κλακαδόρους, αλλά χωρίς ποιοτικό ανθρώπινο δυναμικό. Οι εργάτες γνώσης θα σας έχουμε όλοι χαιρετίσει προ πολλού.