Hans Rosling's 200 countries, 200 years, 4 minutes - The Joy of Stats
Για ελληνικούς υπότιτλους από τον επίκουρο καθηγητή οικονομικών του University of Pensylvania και μέλους του επιστημονικού συμβουλίου της G700, Μανόλη Γαλενιανού, πατήστε ΕΔΩ
Πάντα στην Ιστορία υπήρχαν ευημερούντες και πένητες,με τους πρώτους να είναι οι ελάχιστοι και τους δεύτερους οι πάμπολλοι.Πάντα στην Ιστορία υπήρχαν γεωγραφικά κέντρα στον πλανήτη με διαφοροποιημένο επίπεδο ευημερίας.Τώρα το στοίχημα είναι αν βρισκόμαστε πρό μιας εποχής,της εποχής του πλανητάνθρωπου, που έχει τις ίδιες πιθανότητες, ανεξάρτητα απο τη περιοχή που γεννήθηκε, να συμμετέχει ισότιμα στο παγκόσμιο σύστημα παραγωγής και διανομής πλούτου.Ο τεχνολογικός αιώνας,με τις αστείρευτες δυνάμεις του, που διαδέχτηκε τον βιομηχανικό, μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε.
Οι Ελληνες,οι Ελλαδίτες κυρίως,μόλις τελευταία αρχίζουμε να αποκτούμε σιγά-σιγά συνείδηση πλανητάνθρωπου.Η κρίση θα μας κάνει πιό ικανούς να αντέξουμε στη πορεία προς τον ιστορικό μετασχηματισμό μας.Η σοβαρότητα με την οποία οι Ελληνες αντιμετωπίζουν τη κρίση είναι πολύ ενθαρρυντικό σημάδι ότι ξαναβρίσκουμε τη συλλογικότητά μας που θα μας θωρακίσει απο το "ο σώζων ευτόν σωθείτω".Κάτι το οποίο πολλοί προέβλεπαν ότι τούτο το χειμώνα θα συμβεί.
Η τεχνολογική έκρηξη των τελευταίων 200 ετών οφείλεται κυρίως στην "απελευθέρωση" της λογικής δύναμης του ανθρώπου από τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία της μίας και μοναδικής αλήθειας.
Φαίνεται όμως ότι πλέον προσεγγίζουμε ένα οριακό σημείο στο οποίο η λογική μας δύναμη δείχνει αδύναμη και ανίκανη να μας μεταφέρει στο επόμενο εξελικτικό στάδιο, αυτό της πλανητικής ολοκλήρωσης (χωρίς να χρησιμοποιηθούν τα μέσα της επιβολής και της ισχύος).
Η τεχνολογική και οικονομική σύγκλιση δεν παράγει ανθρωπολογική σύγκλιση, το αντίθετο. Αυξάνει τον ανταγωνισμό σε πλανητικό επίπεδο.
O παγκόσμιος άνθρωπος είναι αδύνατον να μπορέσει να εισέλθει στο επόμενο εξελικτικό στάδιο ενός πραγματικά οικουμενικού πολιτισμού χωρίς την περαιτέρω απελευθέρωση κι άλλων ανώτερων εσωτερικών του δυνάμεων πέραν της λογικής του.
Αν στην τεχνολογική και οικονομική σύγκλιση δεν καταφέρουμε να αντικαταστήσουμε τον παγκόσμιο ανταγωνισμό από την συνεργασία, αν επιλέξουμε τον νόμο της επιβολής και της ισχύος από την ελεύθερη θέληση, αν συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον εγωισμό μας και δεν σκύψουμε πάνω από τους αδύνατους και σε όσα έθνη έχουν την ανάγκη μας, αν δεν μάθουμε να συγχωρούμε και όχι να τιμωρούμε συλλογικά, αν δεν καταφέρουμε ως ανθρωπότητα να εκφράσουμε την ομορφιά της ευγενικής φύσης που κρύβουμε μέσα μας, όλα τα τεχνολογικά θαύματα κι όλα τα μεγάλα και σπουδαία που ως είδος πετύχαμε στο τέλος όλα αυτά θα απομείνουν βουβοί μάρτυρες της ανθρώπινης κενότητας και ματαιοδοξίας.
Μέχρι ο χρόνος να τα εξαφανίσει κι αυτά εντελώς, κι η μνήμη του ανθρώπου ότι υπήρξε ως το ανώτερο επί της γης ον να σβηστεί και να χαθεί για πάντα.
Ως άνθρωπος που πιστεύει ακράδαντα στο απροσμέτρητο πνευματικό ύψος της ανθρώπινης φύσης και στην απεριόριστη ικανότητά του για εξέλιξη και προσαρμογή, είμαι βέβαιος ότι η κορωνίδα της εξελικτικής μας πορείας βρίσκεται εμπρός μας κι όχι πίσω μας.
@ vaggelas Αν και συμφωνω στο δια ταυτα, ο τροπος που σκεφτεσε ειναι αυτος του "παλιου κοσμου". Δυστυχως ουτε ελευθερη θεληση (βουληση) υπαρχει, ουτε ο ευγενης αγριος του Ρουσω. Η παγκοσμια κοινωνια οργανωνεται ετσι λογω των συγκεκριμενων συνθηκων και αναγκων του ανθρωπου. Και ποιος δεν θα ηθελε βεβαια, συχρονως να επικρατησει δικαιοσυνη, αλληλεγγυη και ανοχη μεταξυ των ανθρωπων, μεσα στα κοινωνικα πλαισια παντα, αλλα αυτο μου φαινετε πολυ πολυ μακρινο.
Ο ανταγωνισμός παράγει τεχνολογία και η τεχνολογία σύγκλιση. Πάντα υπάρχουν πρωτοπόροι. Η διαφορά είναι ότι η εναλλαγή των πρωτοπόρων είναι πολύ πιο γρήγορη σήμερα. Γι' αυτό και η σύγκλιση έρχεται πιο γρήγορα.
Η συνεργασία είναι συνεπειοκρατική, στα πλαίσια του ανταγωνισμού. Η φύση του ανθρώπου είναι ίδια με τη φύση όλων των ζωντανών. Η θέση του είναι διαφορετική, εξαιτίας της κατανόησης της φύσης του (από αρκετούς).
Να προσθεσω οτι το αιτημα για κοινωνικη δικαιοσυνη, αλλυλεγγυη κτλ δεν καταργειται. Οι προσπαθειες ομως πρεπει να γινουν σε πιο πραγματιστικη βαση, αν το εκφραζω σωστα, και οχι συναισθηματικη οπως γινεται μεχρι τωρα. Η πιστη σε κατι απο μονη της, δεν φτανει, πρεπει να συνδυαζεται και με τον ρεαλισμο για να αποδωσουν οι οποιες προσπαθειες. Η πιστη (στην ακραια μορφη της) οδηγει απλα σε φανατισμο και μισος, εστω και αν ευαγγελιζεται το ακριβως αντιθετο, με αποτελεσμα την διαβρωση του κοινωνικου ιστου και αρα την ευκολοτερη χειραγωγηση της κοινωνιας. Πιστευω οτι δεν χρειαζομαστε συναισθηματικη ταυτιση με τις αποψεις μας, αλλα ουτε μονο ψυχρη λογικη, αλλα μια καλη αναλογια με αυτα τα δυο συστατικα που ετσι και αλλιως αποτελουν την (μια) φυση μας.
Πάντα στην Ιστορία υπήρχαν ευημερούντες και πένητες,με τους πρώτους να είναι οι ελάχιστοι και τους δεύτερους οι πάμπολλοι.Πάντα στην Ιστορία υπήρχαν γεωγραφικά κέντρα στον πλανήτη με διαφοροποιημένο επίπεδο ευημερίας.Τώρα το στοίχημα είναι αν βρισκόμαστε πρό μιας εποχής,της εποχής του πλανητάνθρωπου, που έχει τις ίδιες πιθανότητες, ανεξάρτητα απο τη περιοχή που γεννήθηκε, να συμμετέχει ισότιμα στο παγκόσμιο σύστημα παραγωγής και διανομής πλούτου.Ο τεχνολογικός αιώνας,με τις αστείρευτες δυνάμεις του, που διαδέχτηκε τον βιομηχανικό, μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε.
ReplyDeleteΟι Ελληνες,οι Ελλαδίτες κυρίως,μόλις τελευταία αρχίζουμε να αποκτούμε σιγά-σιγά συνείδηση πλανητάνθρωπου.Η κρίση θα μας κάνει πιό ικανούς να αντέξουμε στη πορεία προς τον ιστορικό μετασχηματισμό μας.Η σοβαρότητα με την οποία οι Ελληνες αντιμετωπίζουν τη κρίση είναι πολύ ενθαρρυντικό σημάδι ότι ξαναβρίσκουμε τη συλλογικότητά μας που θα μας θωρακίσει απο το "ο σώζων ευτόν σωθείτω".Κάτι το οποίο πολλοί προέβλεπαν ότι τούτο το χειμώνα θα συμβεί.
ReplyDeleteΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ.
ReplyDeleteΜπράβο. Πολύ ενδιαφέρον
Η τεχνολογική έκρηξη των τελευταίων 200 ετών οφείλεται κυρίως στην "απελευθέρωση" της λογικής δύναμης του ανθρώπου από τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία της μίας και μοναδικής αλήθειας.
ReplyDeleteΦαίνεται όμως ότι πλέον προσεγγίζουμε ένα οριακό σημείο στο οποίο η λογική μας δύναμη δείχνει αδύναμη και ανίκανη να μας μεταφέρει στο επόμενο εξελικτικό στάδιο, αυτό της πλανητικής ολοκλήρωσης (χωρίς να χρησιμοποιηθούν τα μέσα της επιβολής και της ισχύος).
Η τεχνολογική και οικονομική σύγκλιση δεν παράγει ανθρωπολογική σύγκλιση, το αντίθετο. Αυξάνει τον ανταγωνισμό σε πλανητικό επίπεδο.
O παγκόσμιος άνθρωπος είναι αδύνατον να μπορέσει να εισέλθει στο επόμενο εξελικτικό στάδιο ενός πραγματικά οικουμενικού πολιτισμού χωρίς την περαιτέρω απελευθέρωση κι άλλων ανώτερων εσωτερικών του δυνάμεων πέραν της λογικής του.
ReplyDeleteΑν στην τεχνολογική και οικονομική σύγκλιση δεν καταφέρουμε να αντικαταστήσουμε τον παγκόσμιο ανταγωνισμό από την συνεργασία, αν επιλέξουμε τον νόμο της επιβολής και της ισχύος από την ελεύθερη θέληση, αν συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον εγωισμό μας και δεν σκύψουμε πάνω από τους αδύνατους και σε όσα έθνη έχουν την ανάγκη μας, αν δεν μάθουμε να συγχωρούμε και όχι να τιμωρούμε συλλογικά, αν δεν καταφέρουμε ως ανθρωπότητα να εκφράσουμε την ομορφιά της ευγενικής φύσης που κρύβουμε μέσα μας, όλα τα τεχνολογικά θαύματα κι όλα τα μεγάλα και σπουδαία που ως είδος πετύχαμε στο τέλος όλα αυτά θα απομείνουν βουβοί μάρτυρες της ανθρώπινης κενότητας και ματαιοδοξίας.
Μέχρι ο χρόνος να τα εξαφανίσει κι αυτά εντελώς, κι η μνήμη του ανθρώπου ότι υπήρξε ως το ανώτερο επί της γης ον να σβηστεί και να χαθεί για πάντα.
Ως άνθρωπος που πιστεύει ακράδαντα στο απροσμέτρητο πνευματικό ύψος της ανθρώπινης φύσης και στην απεριόριστη ικανότητά του για εξέλιξη και προσαρμογή, είμαι βέβαιος ότι η κορωνίδα της εξελικτικής μας πορείας βρίσκεται εμπρός μας κι όχι πίσω μας.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteTo βίντεο κυριολεκτικά τα σπάει, συγχαρητήρια για την επιλογή της ανάρτησης!!
ReplyDelete@ vaggelas
ReplyDeleteΑν και συμφωνω στο δια ταυτα, ο τροπος που σκεφτεσε ειναι αυτος του "παλιου κοσμου". Δυστυχως ουτε ελευθερη θεληση (βουληση) υπαρχει, ουτε ο ευγενης αγριος του Ρουσω. Η παγκοσμια κοινωνια οργανωνεται ετσι λογω των συγκεκριμενων συνθηκων και αναγκων του ανθρωπου. Και ποιος δεν θα ηθελε βεβαια, συχρονως να επικρατησει δικαιοσυνη, αλληλεγγυη και ανοχη μεταξυ των ανθρωπων, μεσα στα κοινωνικα πλαισια παντα, αλλα αυτο μου φαινετε πολυ πολυ μακρινο.
Ο ανταγωνισμός παράγει τεχνολογία και η τεχνολογία σύγκλιση. Πάντα υπάρχουν πρωτοπόροι. Η διαφορά είναι ότι η εναλλαγή των πρωτοπόρων είναι πολύ πιο γρήγορη σήμερα. Γι' αυτό και η σύγκλιση έρχεται πιο γρήγορα.
ReplyDeleteΗ συνεργασία είναι συνεπειοκρατική, στα πλαίσια του ανταγωνισμού. Η φύση του ανθρώπου είναι ίδια με τη φύση όλων των ζωντανών. Η θέση του είναι διαφορετική, εξαιτίας της κατανόησης της φύσης του (από αρκετούς).
Να προσθεσω οτι το αιτημα για κοινωνικη δικαιοσυνη, αλλυλεγγυη κτλ δεν καταργειται. Οι προσπαθειες ομως πρεπει να γινουν σε πιο πραγματιστικη βαση, αν το εκφραζω σωστα, και οχι συναισθηματικη οπως γινεται μεχρι τωρα. Η πιστη σε κατι απο μονη της, δεν φτανει, πρεπει να συνδυαζεται και με τον ρεαλισμο για να αποδωσουν οι οποιες προσπαθειες.
ReplyDeleteΗ πιστη (στην ακραια μορφη της) οδηγει απλα σε φανατισμο και μισος, εστω και αν
ευαγγελιζεται το ακριβως αντιθετο, με αποτελεσμα την διαβρωση του κοινωνικου ιστου και αρα την ευκολοτερη χειραγωγηση της κοινωνιας.
Πιστευω οτι δεν χρειαζομαστε συναισθηματικη ταυτιση με τις αποψεις μας, αλλα ουτε μονο ψυχρη λογικη, αλλα μια καλη αναλογια με αυτα τα δυο συστατικα που ετσι και αλλιως αποτελουν την (μια) φυση μας.
Fair enough,g700.Now,reading backwards,Hans Rosling's statistics meet Kostas Axelos'planetary theory.Correct me,if I am wrong.
ReplyDelete