Αποτάξου τα κλειστά; Απεταξάμην

Ο ανασχηματισμός πέρα από το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε κάτω από ανώμαλες πολιτικά συνθήκες, έφερε επίσημα στο προσκήνιο αυτό για το οποίο μήνες τώρα φωνάζαμε. Ότι τα περισσότερα μέλη της Κυβέρνησης, όχι μόνο αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στη σοβαρότητα των περιστάσεων, υπεβαίνοντας την πελατοκρατία, αλλά δημιουργούν νέα εμπόδια για την έξοδο από την θεσμική και οικονομική κρίση που βιώνουμε.

Χαρακτηριστικό όλων είναι, ότι πολλοί υπουργοί παρέδωσαν στους επόμενους ό,τι είχαν παραλάβει και αυτοί από τους προηγούμενους. Έτσι λοιπόν τα χαϊδέματα στις συντεχνίες συνεχίστηκαν, διαιωνίζοντας το στρεβλό περιβάλλον για τις δυνάμεις της κοινωνίας που ματώνουν καθημερινά στην μάχη της επιβίωσης αλλά και της στήριξης της χώρας για την έξοδο από την κρίση. Ο νόμος για το άνοιγμα των επαγγελμάτων ήταν μια τολμηρή προσπάθεια να αποτάξουμε χρόνιες στρεβλώσεις μιας πελατοκρατικής πολιτείας. Ο ίδιος ο νόμος, βάζει τα θεμέλια για να αλλάξουμε την κουλτούρα του επιχειρείν, όμως από μόνος του δεν είναι αρκετός για να αποκαταστήσει την δικαιοσύνη που απαιτείται για ένα ελεύθερο και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Απόρροια των κενών του νόμου, ήταν το «κλείσιμο» των επαγγελματικών κλάδων, όπως των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων, των φορτοεκφορτωτών και των ταξιτζήδων. Όμως, όσοι από τους υπουργούς δίστασαν να ξεριζώσουν τις παράγκες που τρέφονταν από τα μονοπώλια τους, δέχτηκαν το πιο ισχυρό χαστούκι από την όλο και πιο ώριμη Ελληνική κοινωνία.

Αυτές τις ημέρες που όλη η υφήλιος αποσταθεροποιείται οικονομικά από τα χρεωμένα κράτη και μόλις λίγες ημέρες μετά την απόφαση για διάσωση της καταχρεωμένης Ελληνικής οικονομίας από την Ευρώπη, κάποιοι στην Ελλάδα συνεχίζουν να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής. Η ανθελληνική και αντικοινωνική στάση των ταξιτζήδων, με την εύνοια της Αντιπολίτευσης, αλλά και της γερασμένης πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ, έθεσε σε όλους μας ένα βασικό ερώτημα: με ποιον είμαστε; Είμαστε με την Ελλάδα που αλλάζει και σώζει μια ολόκληρη γενιά ή με την Ελλάδα των παιδιών της Φρειδερίκης και των πρασινοφρουρών;

Εμείς, η γενιά που καλείται να δουλέψει όσο καμία άλλη για να πληρωθούν οι σαραντάρηδες συνταξιούχοι της Ολυμπιακής, της ΕΑΒ και οι φορτοεκφορτωτές στα λιμάνια και τις “πύλες εισόδου”, έχουμε ποντάρει στην κρίση, μια κρίση πρωτίστως θεσμική και πολιτική, για να αλλάξει επιτέλους ριζικά και δραστικά η νοοτροπία και η δομή κινήτρων σ' αυτή τη χώρα.

Τώρα και όχι αύριο, εμείς και όχι οι επόμενοι, πρέπει να παλέψουμε με κάθε μέσο προκείμενου να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τα κοράκια που επενδύουν στον φόβο, στην τρομοκρατία και στην αναταραχή. Όσο και αν αντισταθούν, πτώμα δεν θα βρουν για να επιβιώσουν. Θα αναστηλώσουμε την Ελλάδα χωρίς δισταγμό και υπεκφυγές. Αποτάξου τα κλειστά; Απεταξάμην.