Friday, November 4, 2011

Εθνικό Στριπτίζ με αφορμή την πρόταση για Δημοψήφισμα

Τον Ιούλιο του 2011, με αφορμή την πολιτική αστάθεια που δημιούργησε η διαδικασία ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Σχεδίου Δημοσιονομικής Προσαρμογής, υποστηρίξαμε ότι πρέπει να πάμε σε εκλογές με στόχο τον επαναπροσδιορισμό των πολιτικών γραμμών και του πολιτικού πλαισίου διαχείρισης της κρίσης. Όχι στον επίπλαστο άξονα ΠαΣοΚ – ΝΔ, αλλά στον ουσιωδέστερο άξονα προς τα πού θέλουμε να πάει η χώρα τα επόμενα χρόνια. Θέλουμε μια χώρα σύγχρονη κι ευρωπαϊκή ή θέλουμε να παραμείνουμε υβρίδιο μεταξύ Ευρώπης, Βαλκανίων και Ανατολίας;

Μέσω των εκλογών ο πολιτικός κόσμος θα αναγκαζόταν να αντιληφθεί και να εκθέσει τα υπέρ και τα κατά της κάθε επιλογής στο λαό. Ο λαός θα έπαιρνε επιτέλους κι αυτός, την ευθύνη της ενημέρωσής του! Τα νέα, απαλλαγμένα από βαρίδια και ιδεολογήματα της προ-κρίσης εποχής, κόμματα εξουσίας θα ήσαν οι μόνοι φορείς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια νέα πολιτική και κοινωνική σταθερότητα απαραίτητη για να πάμε παρακάτω. Θα υπήρχε η δυνατότητα για έναν πολιτικό μετασχηματισμό.

Ειδικά για την πιθανότητα δημοψηφίσματος, είχαμε μιλήσει με σκληρά λόγια. Λέγαμε τότε, ότι οι παραπάνω αποφάσεις δεν μπορεί να ληφθούν μέσα από το υπεραπλουστευτικό δίλημμα ενός δημοψηφίσματος.

Έκτοτε μεσολάβησαν:

- ένας κυβερνητικός ανασχηματισμός που βραχυπρόθεσμα αύξησε την ικανότητα πολιτικής διαχείρισης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, όμως πλέον εξάντλησε κι αυτός τη δυναμική του

- η απόφαση της 21ης Ιουλίου, που αρχικά κρίθηκε θετική και λυτρωτική, όμως μέχρι το Σεπτέμβριο είχε πλέον απαξιωθεί διεθνώς ως ελλιπής στο σκέλος του χρέους, τόσο από τις αγορές, όσο και τους ευρωπαίους εταίρους

- η αποτυχημένη απόπειρα Βενιζέλου να χαλαρώσει τους δημοσιονομικούς στόχους του Μνημονίου επικαλούμενος την ύφεση με αποτέλεσμα την φυγή της Τρόικα και την απαξίωση της Ελλάδας στο εξωτερικό

- η ακόλουθη μάχη Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου για την έκτη δόση, η οποία κλιμακώθηκε στην πρόσφατη ψήφιση νέων σκληρών μέτρων λιτότητας σε φόντο έντονης και μαζικής κοινωνικής αντίδρασης και σκληρής αντιπολίτευσης

- το βάθεμα της διάρρηξη της εμπιστοσύνης των πολιτών στους πολιτικούς και τους θεσμούς, όπως αυτή εκφράστηκε στις κοινωνικές αντιδράσεις με αφορμή την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

Με απλά λόγια, αν εξαιρέσει κανείς τον μήνα Αύγουστο, από τα τέλη Ιουνίου μέχρι σήμερα οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες παρέμειναν εξίσου τρικυμιώδεις και ασταθείς, ενώ παράλληλα ενισχύθηκε στη χώρα η τάση αποσύνθεσης της κοινωνικής συνοχής.

Με μία μόνο διαφορά. Την ευρωπαϊκή απόφαση κορυφής της 27ης Οκτωβρίου 2011.
Πρόκειται για μια ιστορική ευρωπαϊκή απόφαση, η οποία προδιαγράφει τη διαδρομή της Ελλάδας τα επόμενα δέκα χρόνια:

- προβλέπει την ελάφρυνση του χρέους προς ιδιώτες κατά 100 δις ευρώ, χωρίς τις συνέπειες μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας

- διασφαλίζει τη χρηματοδότηση της οικονομίας χωρίς ανάγκη προσφυγής στις αγορές

- δεσμεύει τη χώρα σ’ ένα πολυετές πρόγραμμα παραγωγικής αναδιάρθρωσης, επίπονο που οδηγεί σε εσωτερική ανακατανομή οικονομικής και κατά συνέπεια πολιτικής ισχύος

- σφίγγει την ευρωπαϊκή επιτήρηση πάνω από το πολιτικό σύστημα

- αναδιαρθρώνει βίαια το τραπεζικό σύστημα, οδηγώντας σε διάρρηξη των παραδοσιακών δεσμών του με τους πάσης φύσεως ευνοημένους του ελληνικού παρεοκρατικού καπιταλισμού

- συναρτά το βιοτικό επίπεδο από παραγωγικές δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα κι όχι από την προσφιλή μεταπολιτευτικά προσοδοθηρία


Μία τέτοια απόφαση, όμως, που δεσμεύει τη χώρα σ’ έναν σαφή δύσκολο και ανηφορικό δρόμο για τα επόμενα δέκα χρόνια, απαιτεί ευρεία πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση. Η ανάγκη ν’ απαντηθεί με ειλικρίνεια το ερώτημα που θέλουμε να πάει η χώρα και να στοιχηθούνε όλοι πίσω απ’ την όποια επιλογή, είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ. Επιθυμούμε την υλοποίηση αυτής της ευρωπαϊκής συμφωνίας; Ή δεν τη θέλουμε, με υπαρκτή όμως συνέπεια να οδηγηθούμε εκτός ευρωζώνης, αφού άλλη λύση δεν έχει προσφερθεί;

Ως μηχανισμό αποκάλυψης των κυρίαρχων προτιμήσεων στη χώρα, αλλά και νομιμοποίησης της απόφασης αυτής, ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να προτείνει Δημοψήφισμα.

Όσο κι αν θεωρούμε ότι καλύτερα να είχαν γίνει εκλογές πολύ πιο νωρίς, άπαξ και προτάθηκε το δημοψήφισμα θα συμμετείχαμε με σκληρή ευρωπαϊκή γραμμή υπέρ του ευρωπαϊκού προγράμματος. Ακόμα και με τον υπεραπλουστευτικό αυτό τρόπο, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για πραγματική άσκηση λαϊκής κυριαρχίας. Για ειλικρινή τοποθέτηση των πάντων πάνω στο ερώτημα προς τα που θέλει να πάει η χώρα. Για δημιουργία πολιτικού πλαισίου διαχείρισης της κρίσης στο πλαίσιο της όποιας επιλογής. Δεν θα υπεκφεύγαμε με επιχειρήματα επί της διαδικασίας, που άλλωστε υπάρχουν.

Τελικά, δημοψήφισμα δεν πρόκειται να γίνει. Απ’ ότι φαίνεται η ακύρωσή του ανταλλάχθηκε με το ναι του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Συμφωνία. Η πρότασή του όμως λειτούργησε αποκαλυπτικά, κυρίως ως προς το δημόσιο ξεγύμνωμα των σκοπιμοτήτων και της πραγματικής πολιτικής αφετηρίας των πάντων, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΘ που το πρότεινε.

Των δελφίνων του ΠΑΣΟΚ με τις προσωπικές ατζέντες, οι οποίοι αφού πρώτα απέτυχαν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν σειρά κομβικών μεταρρυθμίσεων, τώρα καραδοκούν με θλιβερούς τακτικισμούς την αρχηγεία, αδιαφορώντας πλήρως για τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που «ποινή εκτίουν» και ψάχνουν τρόπο να τη σκαπουλάρουν.

Της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αφού για δυο χρόνια πούλησε πατριωτισμό, ανάπτυξη και επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, έκανε χτες τη δική της κωλοτούμπα, περνώντας απ’ το δικό της κατ’ αντιστοιχία «λεφτά υπάρχουν», τη δήθεν επαναδιαπραγμάτευση των όρων της Συμφωνίας, στη γραμμή στήριξης του προγράμματος. Έδειξε έτσι ότι το μόνο που την ενδιαφέρει τελικά είναι να πάει σ’ εκλογές για να ξαναγίνει κυβέρνηση.

Των κομμάτων της αντιπολίτευσης που πολλάκις στο παρελθόν είχαν ζητήσει δημοψήφισμα για μία σειρά ήσσονος σημασίας θεμάτων, και τώρα όμως βρίσκουν τη διαδικασία άστοχη, άτοπη και επικίνδυνη. Υπενθυμίζουμε τις ταυτότητες από τη ΝΔ, το όνομα των Σκοπίων από το ΛΑΟΣ, το ασφαλιστικό, το μνημόνιο και το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που προσχηματικά τώρα κόπτονται για την παραμονή της χώρας στο ευρώ, όταν επί μήνες συστηματικά υπονομεύουν οποιαδήποτε προσπάθεια ουσιαστικής μεταρρύθμισης της οικονομίας, κολακεύοντας και δίνοντας βήμα σε κάθε αντιδραστική δύναμη. Τώρα επιχειρούν ως φαίνεται να βγάλουν τη δική τους τραπεζική μεταβατική κυβέρνηση, δήθεν εθνικής ενότητας, μπας και γλιτώσουν οι φίλοι τους κανά ευρώ από την αναδιάρθρωση του χρέους. Μα τι ξεφτίλες…

Και φυσικά απ’ το εθνικό αυτό στριπτίζ δεν έλειψε ο ίδιος ο λαός. Οι πολίτες που στις έρευνες είναι αντίθετοι με τη συμφωνία και τώρα έχουν πάθει υστερία, τους έχει καταβάλει ο φόβος, μη και βγούμε από το ευρώ. Όμως «ελληνικό ευρώ», και με την πίτα ολόκληρη και με τον σκύλο χορτάτο, δεν μπορεί να υπάρξει.

Εθνικό στριπτίζ λοιπόν. Ας κοιταχτούμε όλοι στον καθρέφτη. Αυτοί είμαστε.

20 comments:

  1. "Θα πολεμήσω, μέχρι και τη τελευταία ρανίδα του αίματός μου, για να υπερασπιστώ την κατοχική συμφωνία, που προσβάλλει την εθνική κυριαρχία, και υπέγραψε ο δωσίλογος πρωθυπουργός".
    Αντώνης Σαματάς.

    ReplyDelete
  2. "Χαιρετίζω την πατριωτική αποφαση του Αντώνη Σαμαρά να ψηφίσει την προδοτική συμφωνία που θα σώσει τη χώρα απο τη κατοχή".
    ΓΑΠ.

    ReplyDelete
  3. O GAP ekselissetai se politiko isxyos, symfona me dimosieyma tou Guardian tis Agglias. To kalesma gia dimopsifisma einai deigma tis dynamis tou kai kalo einai na min tin ypotimisoume, isxyrizetai i efimerida.

    Oi antisymbatikes protoboulies se periodo krisis einai aparaitites apo olous. Endexomenos o GAP na empneysei kai tous Eyropaious etairous tou. Stin Ellada, idi to ekane kai ksemplokare ena olokliro systima apo to telma tis asynenoisias.

    ReplyDelete
  4. Έτσι όπως εξελίσεται η κρίση σε λίγο καιρό η συμφωνία όπως και η προηγούμενη θα έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.

    Η ΕΕ και η Ευρωζώνη έχει τελειώσει όπως την ξέραμε οριστικά και αμετάκλητα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε και προετοιμαστούμε τόσο το καλύτερο.

    Για όλα τα υπόλοιπα την τελική απάντηση όπως και το βάρος των επιλογών του θα κληθεί να την δώσει για άλλη μια φορά ο
    κυρίαρχος Ελληνικός λαός.

    Είμαι πεπεισμένος ότι παρά την σήψη και την παρακμή το εθνικό συλλογικό ασυνείδητο θα κινητοποιήσει για άλλη μια φορά όλες εκείνες τις κρυφές τιτάνιες δυνάμεις του που θα επιτρέψουν στο λαό μας να βγει νικητής!

    ReplyDelete
  5. Πιο επίκαιρο από ποτε:


    Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις

    εκεί που πάει να σκύψει

    με το σουγιά στο κόκκαλο

    με το λουρί στο σβέρκο

    Νάτη πετιέται απο ξαρχής

    κι αντριεύει και θεριεύει

    και καμακώνει το θεριό

    με το καμάκι του ήλιου

    ReplyDelete
  6. Το σωστό: "να κινδυνεύεις να χάσεις την εξουσία, επιδιώκοντας σημαντικές αποφάσεις.»

    Σρέντερ,πρωην καγγελάριος Γερμανίας.

    ReplyDelete
  7. Ο ΓΑΠ φεύγει για να μείνει για πάντα.
    Oσοι τον λοιδωρούσαν ας κάτσουν απο σήμερα να μελετήσουν το φαινόμενο προσεκτικά.

    ReplyDelete
  8. Θα τον έριχναν.Και αντί αυτού τον ψήφισαν περισσότεροι.Και τον χειροκροτούσαν όρθιοι, παρουσία 50 παγκόσμιων τηλεοπτικών συνεργείων σε ζωντανή μετάδοση.
    Οταν υπάρχουν τέτοιοι ηγέτες "τη Ρωμιοσύνη μην τη κλαίς".
    Οι "άλλοι" ήταν απόντες απο τη βουλή για να σεβαστούν τον ηγέτη.

    ReplyDelete
  9. Οταν υπάρχουν ηγέτες που ξέρουν να βάζουν υπαρξιακά ερωτήματα, σαν αυτό του δημοψηφίσματος,τη στιγμή της κορύφωσης μιας υπαρξιακής κρίσης,τότε "τη ρωμιοσύνη μη τη κλαίς".
    Ο ΓΑΠ έδοσε μια κλωτσια΄στην ιστορία και λειτούργησε σαν το "Ακίνητο Κινούν " του Αριστοτέλη.
    Τα επόμενα 10 χρόνια ας τα διαχειριστούν οι κοινοί θνητοί μέσα στα πλαίσια που καθόρισε ο δημιουργός.
    Η Ελλάδα αλλάζει το γενετικό της υλικό με γονιδιακή επέμβαση απο το ΓΑΠ.
    Για όσους αγαπούν τη θεωρία του "Χάους" καταλαβαίνουν πως λειτούργησε η πρόταση για δημοψήφισμα.Μια πεταλουδίτσα που προκάλεσε παγκόσμιο σεισμό με ευεργετικές επιπτώσεις στην Ελλάδα πάνω στο γενετικό της υλικό.

    ReplyDelete
  10. Ποιός τα είπε;

    Do not think that, as we bring about a certain order in Europe, we do it to harm individual nations. The freedom of individual countries must be brought in harmony with the conditions of the present and with simple questions of practicality. Just as a member of a family does not have the right to disturb everyone else’s peace, an individual nation does not have the right to resist the larger order.

    [..]

    The peoples who have joined this ordering process, or who will join it, have to decide if they will participate whole-heartedly and loyally, or if they will resist it. That will not change the facts.

    [..]

    Therefore, gentlemen, I speak realistically, with no appeal to sentiment. It makes no difference whether you like this or not. Whether you applaud it or not, the facts remain the same. I believe that when one cannot change a situation and must accept certain disadvantages because of it, one would be foolish not to accept its advantages as well. Since you have become a part of the Euro, I do not see why the Greek people would prefer to oppose the Euro rather than to accept its advantages.

    Ποιός τα είπε;

    ReplyDelete
  11. The Coming Europe

    by Joseph Goebbels

    “Das kommende Europa. Rede an die tschechischen Kulturschaffenden und Journalisten,” Die Zeit ohne Beispiel (Munich: Zentralverlag der NSDAP., 1941), pp. 314-323.

    Άλλαξα μόνο τις λέξεις REICH με Εuro και Czechs με Greeks

    LOL

    ReplyDelete
  12. 288.000 ευρώ ως "χορηγία Προέδρου της Δημοκρατίας"
    -97.000 ευρώ ως "έξοδα παραστάσεως"
    -1.772.000 ευρώ ως "βασικό μισθό"
    -3.000 ευρώ ως "επίδομα χρόνου υπηρεσίας"
    -30.000 ευρώ ως "οικογενειακή παροχή"
    -14.000 ευρώ ως "επίδομα θέσης ευθύνης" εδώ γελάνε!
    -288.000 είναι τα "έξοδα παραστάσεως όσων διετέλεσαν Πρόεδροι της Δημοκρατίας

    ReplyDelete
  13. παρμενίδη διάβασε το σχόλιο του Ανδρουλάκη

    ΓΑΠ νέα ορέστεια νέα ιδρυτική πράξη
    http://mimisandroulakis.blogspot.com/2011/11/blog-post_08.html

    ReplyDelete
  14. Parmenidi einai idea mou i mipos Merkel-Sarkozy eixan xesmeno ton GAP international olo ayton ton kairo?

    ReplyDelete
  15. Tin Pempti anakoinonetai o neos prothypourgos.

    Oxi ayti, ti Megali.

    ReplyDelete
  16. Ekeinoi oi rezilides stou Lampraki xreiazontai oloi entatika frontistirio. Katalabaino kapoios na mi kserei grammatiki kai syntaktiko alla ena spell checker toso dyskolo einai pia?

    ReplyDelete
  17. Άντε, αργεί; Το λιβανιστήρι εννοώ για τον Λουκά. Πόσο καλός είναι, πόσο "αποτελεσματικά" θα σώσει τον τόπο και τα σχετικά;

    Ξεκινήστε γιατί τώρα που που καθυστερημένος φεύγει, τα αποδημητικά πρέπει να δείξουν την ίδια "παραγωγικότητα" για να μη χάσουν το μεροκάματο.

    Πως γίνεται τώρα όλος ο κόσμος να προσπαθεί να ξεφορτωθεί τους τραπεζίτες και εμείς να διορίζουμε πρωθυπουργό ΤΟΝ μεγαλύτερο τραπεζίτη (βλέπε χρηματιστήριο Σημίτη), με λευκή επιταγή και ανοικτή ημερομηνία εκλογών (αν γίνουν ποτέ), αυτό είναι έξω από κάθε κοσμοθεωρία.

    Τα κατάφεραν πάντως. Πριν ο κόσμος απλώς τους έφτυνε. Τώρα δεν τους χαραμίζει ούτε σάλιο.

    ReplyDelete
  18. Jaga mi biazesai. Exoume prota orkomosies, eyxelaia, xristougenna, doksologies, agiasmous, paradosi paralabi, pyrotexnimata, tilegrafimata kai to kopi ti pita. Alla, apo genari, me ta moutra sti douleia.

    ReplyDelete
  19. Οι προηγούμενοι ήταν απλώς αδίστακτοι. Τώρα με τον Luke (Skywalker) θα είναι αδίστακτοι και επιπλέον ικανοί. Ο χειρότερος συνδυασμός.

    Ο κρεμανταλάς φεύγει, αφήνει πίσω του στάχτη και μπούρμπερι, κι όμως κανένας δεν πανηγυρίζει.

    Μου θυμίζει το παρακάτω γνωμικό:

    "...Καθόμουν προβληματισμένος και αμίλητος, και τότε ήρθε κάποιος και μου είπε: 'Ευθύμησε, γιατί τα πράγματα μπορεί να ήταν χειρότερα'.

    Έτσι κι εγώ ευθύμησα, και τότε τα πράγματα όντως έγιναν χειρότερα..."

    ReplyDelete
  20. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete