Tuesday, December 21, 2010

Συνδικαλιστικός σουρεαλισμός: η εργατική εκπροσώπηση ψάχνει μέλλον

Το κατακερματισμένο εργατικό κίνημα: κάθε πεντάδα και διεκδίκηση

Στην Αθήνα την προηγούμενη χρονιά έγιναν πάνω από 700 πορείες, αποκλεισμοί δρόμων κτλ. από εργαζόμενους διαφόρων κλάδων οι οποίοι διεκδικούσαν διάφορα πράγματα, γενικού ή ειδικού ενδιαφέροντος. Ο μέσος όρος των συμμετεχόντων σε αυτές τις πορείες ήταν 500 άτομα, πράγμα που σημαίνει ότι υπήρξαν πολύ λίγες μεγάλες κινητοποιήσεις (που ανέβασαν τον μέσο όρο) αλλά, η πόλη πνίγηκε από πολλές πολύ μικρές (μικρότερες των 100 ατόμων) διαμαρτυρίες για τις διεκδικήσεις των οποίων η κοινωνία περισσότερο ταλαιπωρήθηκε παρά ενημερώθηκε. Είναι παράξενο σε μια χώρα που ο συνδικαλισμός διεκπεραιώνεται από γιγάντιους οργανισμούς, οι κινητοποιήσεις να έχουν τέτοιο εκφυλισμό. Προφανώς το μοντέλο δεν απηχεί τις κοινωνικές ανάγκες, δανείζοντας τους όμως τα απαρχαιωμένα και αυτοκαταστροφικά του όπλα

Κάθε μικρή ομάδα εργαζομένων αποφασίζει εκτός λογικών πλαισίων με βάση το μεταπολιτευτικό μοντέλο διεκδίκησης να «τρίξει τα δόντια» ώστε τα αιτήματά της να γίνουν αποδεκτά. Αυτοί οι τρόποι δράσης αποτελούν περισσότερο ψυχολογικές εκτονώσεις στενοχωρημένων ή θυμωμένων ατόμων παρά ουσιαστικές και αποτελεσματικές ως προς τα άμεσα συμφέροντα των ίδιων των θιγόμενων εργαζομένων ενέργειες.

Μαζικός συνδικαλισμός: Είμαστε όλοι προλετάριοι;

Η αλληλεγγύη των εργαζομένων σε μια μεταβιομηχανική οικονομία δεν είναι τόσο προφανής όσο πιο παλιά, τότε που οι φτωχοί βιομηχανικοί εργάτες ήταν η πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού και οι βασικοί εργοδότες ήταν «οι πλούσιοι».

Στην ελληνική οικονομία οι συνθήκες ήταν και παραμένουν εντελώς διαφορετικές. Οι εργαζόμενοι και μισθωτοί ανήκουν σε πολλές μικρές ομάδες με δυσανάλογη δυναμική και διαφορετική διαπραγματευτική ισχύ. Από τους ολικής απασχόλησης αλλά, μερικής αμοιβής νέους που δουλεύουν με μπλοκάκι μέχρι τους υψηλόμισθους και μόνιμους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ η ψαλίδα δεν έχει απλώς ανοίξει, έχει ξεχαρβαλωθεί. Από την άλλη, οι εργοδότες των συντριπτικά περισσοτέρων εργαζομένων απέχουν παρασάγγας από τον κλασικό καπιταλιστή με το ημίψηλο και είναι συνήθως μικρομαγαζάτορες σε θνησιγενείς επιχειρήσεις και, χωρίς αυτό να τους καθιστά λιγότερο βάναυσους παρότι, ομολογουμένως, έχουν πιο κοντινή επαφή με τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους.

Το ιδεολόγημα του ταξικού συνδικαλισμού όπου «το δίκιο του εργάτη» γενικεύεται και εκπροσωπεί όλους μα όλους τους μισθωτούς εργαζόμενους, έχει απαρχαιωθεί. Δεν είναι πλέον δυνατόν μια κοπέλα που δουλεύει πωλήτρια σε πολυκατάστημα με καθαρές αποδοχές 650€ να πειστεί ότι έχει τα ίδια συμφέροντα με μια καθαρίστρια του ΟΣΕ η οποία δουλεύει τις μισές ώρες και παίρνει τα τριπλάσια χρήματα.

Τα κεντρικά συνδικαλιστικά όργανα προωθούν κατά κύριο λόγο τα συμφέροντα των πιο προνομιούχων εργαζομένων – οι οποίοι αποτελούν και το κύριο εκλογικό σώμα των συνδικαλιστικών ηγεσιών – και δεν ασχολούνται επαρκώς με τα προβλήματα των κατώτερων εργατικών ομάδων, οι οποίες αφ’ ενός δεν έχουν μόνιμη σχέση με την εργασία και δεν μπορούν να συνδικαλιστούν με το τρέχον πρότυπο (που φτιάχτηκε σε εποχές εργασιακής μονιμότητας), αφ’ ετέρου είναι και οι πιο ευάλωτες στις εργοδοτικές πιέσεις κάθε κλίμακας και στη μέγιστη πίεση – για την οποία οι προνομιούχες ομάδες πχ. των ΔΕΚΟ είναι εντελώς ανυποψίαστες – της ανεργίας.

Παράλληλα, το ελληνικό κράτος, μέσα από ειδικές προσοδοθηρίες, μετέτρεψε τον κεντρικό συνδικαλισμό σε αργομισθία, επιδοτώντας με φανερά και αφανή ποσά έναν μηχανισμό που αύξανε και πλήθαινε διασωληνωμένος στην κρατική χρηματοδοτική δεξαμενή και όχι στις οικειοθελείς συνδρομές των μελών του.

Η τεχνητή ενότητα του ελληνικού εργατικού κινήματος: ποιος κερδίζει;

Οι ηγεσίες αυτές, ωστόσο, είναι και οι πρώτες που προσπαθούν να πείσουν ότι η γενική ενότητα των εργαζομένων είναι αναγκαία. Είναι προφανές ότι η λαϊκή αποδοχή διαφόρων μορφών πίεσης που χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι και που είναι πολλές φορές ακραίες (στέρηση κοινωνικών αγαθών όπως ηλεκτρικό ρεύμα, συγκοινωνίες κτλ.) είναι καλύτερα υποστηριζόμενες όταν γίνονται για «το κοινό καλό των εργαζομένων». Πρόκειται ασφαλώς, για έναν από τους πιο μεγάλους μεταπολιτευτικούς μύθους. Οι φτωχότεροι εργαζόμενοι του «πραγματικού» ιδιωτικού τομέα δεν αύξησαν τις αποδοχές τους με τον ίδιο ρυθμό με τον οποίο το κατάφεραν οι εργαζόμενοι των ισχυρών συνδικαλιστικών ομάδων που διέθεταν και τα παραπάνω εργαλεία. Αυτό ασφαλώς είναι θεμιτό και συμβαίνει σε όλον τον κόσμο, ωστόσο υπήρξε μια από τις βασικές αιτίες απονομιμοποίησης του «εργατικού κινήματος» στα μάτια των φτωχότερων εργαζομένων.

Δεύτερη αιτία της απονομιμοποίησης αυτής ήταν οι καριέρες που έχτισαν οι διάφοροι νομικά προφυλαγμένοι συνδικαλιστές στις πλάτες των πιο ανυπεράσπιστων εργαζομένων. Ο «συνδικαλιστής» της μικρής κλαδικής ή του τοπικού σωματείου δεν ήταν παρά ένας χαμηλόβαθμος κομματικός υπάλληλος που έχοντας εξασφαλίσει νομικά την ασφάλεια από την απόλυση, συνήθως έπαιρνε και ένα επιπλέον ρολάκι στην μικρής κλίμακας πολιτική πχ. στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι πλέον επιδέξιοι αναρριχούνταν στη συνδικαλιστική ιεραρχία και μεταπηδούσαν στην πολιτική σκηνή αφού είχαν συγκεντρώσει αρκετούς κομματικούς πόντους. Και, βέβαια, οι σημαντικότεροι εργατοπατέρες ανταμείφθηκαν με υπουργικές καρέκλες και, πολλές φορές, έκαναν ωραία δώρα στους κλάδους που τους ανέδειξαν.

Ο μέσος Έλληνας στέκεται πλέον πολύ καχύποπτα απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες οι οποίες καταφανέστατα εδώ και δυο δεκαετίες ενδιαφέρονται για την προσωπική τους πολιτική αναβάθμιση περισσότερο από τα συμφέροντα των αδύναμων εργαζομένων. Οι υπουργοποιημένοι εργατοπατέρες συνέβαλαν στην απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος όσο κανένας άλλος.

Ένας νέος συνδικαλισμός: η μικρή κλίμακα ως ενίσχυση του εργαζόμενου

Τώρα, λοιπόν, τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει; Να εγκαταλείψουμε την οργάνωση και να κινηθούμε με τη λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»;

Προφανώς ο συνδικαλισμός είναι μοναδικό όπλο των εργαζομένων σε μια συρρικνούμενη αγορά εργασίας. Οι εργοδοσίες και οι εργαζόμενοι μπορούν, προφανώς, να έχουν κοινά οφέλη αλλά, φυσικά, και ένα μεγάλο πεδίο σύγκρουσης συμφερόντων. Σε μια περίοδο αυξημένης ανεργίας και με έναν οικονομικό σχεδιασμό που την ενισχύει δομικά (σε όλη την Ευρώπη), οι εργοδοσίες έχουν και θα έχουν το πάνω χέρι άρα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να συνασπίζονται για να πετυχαίνουν τις καλύτερες δυνατές συνθήκες.

Πώς όμως; Ας είμαστε ρεαλιστές. Εργοδότες κι εργαζόμενοι έχουν πιο κοινά συμφέροντα όσο το μέγεθος της επιχείρησης μικραίνει ενώ αντίθετα, οι εργαζόμενοι διαφορετικού τύπου επιχειρήσεων έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους. Η ΓΣΕΕ έχει την ευθύνη να αναγνωρίσει τις διαφορές αυτές και να προχωρήσει στην αναγκαία αναδιοργάνωσή της πέρα από τη συνήθη κλαδική εκπροσώπηση. Η ΓΣΕΕ είναι αφ’ ενός ο αρχαιότερος συνδικαλιστικός οργανισμός αλλά το δεινοσαυρικό πυραμιδοειδές μοντέλο διοίκησής της έχει πλέον ξεπεραστεί.

Όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είναι (κατά το επίσημο βιογραφικό του) Διευθυντής της Εθνικής Τραπέζης δημιουργείται μια σύγχυση ως προς το τι εκπροσωπεί. Στο δημόσιο διάλογο η ΓΣΕΕ δεν εκπροσωπεί πλέον παρά μια μικρή μερίδα των Ελλήνων εργαζόμενων οι οποίοι έχουν ως έμμεσο εμμέσως εργοδότη το ελληνικό δημόσιο. Η ΓΣΕΕ κατ’ αρχάς, πρέπει να διαχωρίσει τους εργαζόμενους που αμείβονται από το δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, τράπεζες κτλ.) από τους εργαζόμενους του καθαρά ιδιωτικού.

Χρειάζεται, επίσης, να αφήσει την παλιά λογική των εθνικών διαπραγματεύσεων και να επινοήσει μια νέα συνδικαλιστική δυναμική που θα εκμεταλλευτεί την πραγματική δομή της ελληνικής οικονομίας, που θα ενισχύσει τα αδύναμα αυτή τη στιγμή επιχειρησιακά σωματεία, να επιδιώξει την άρση των νομικών εμποδίων για τη σύσταση σωματείου ανεξάρτητα από τον αριθμό εργαζομένων μιας επιχείρησης, να προτείνει τρόπους ώστε να μπορούν να συνασπιστούν οικειοθελώς εργαζόμενοι διαφορετικών πολύ μικρών επιχειρήσεων, να συμπεριλάβει το πλήθος των περιστασιακά εργαζόμενων και των ανέργων

Το κόστος για τη συνδικαλιστική ηγεσία είναι, ασφαλώς μεγάλο από τη στιγμή που θα αποκεντρώσει τα δικαιώματα της. Ο Γιάννης Παναγόπουλος ή ο επόμενος πρόεδρος της ΓΣΕΕ ίσως δεν πάρει βουλευτική έδρα ή υπουργείο.

Μέσα σε ένα νέο πλαίσιο κοινωνικών ισορροπιών, το οποίο πρέπει πλέον να δημιουργηθεί με πρωτοβουλία του εθνικού συνδικαλιστικού οργάνου, η δική μας γενιά, κατ’ εξοχήν ανεκπροσώπητη στους κοινωνικούς διαλόγους, όπως διαμορφώθηκαν από τη «γενιά του Πολυτεχνείου», θα μπορέσει να εκφραστεί και συλλογικά.

66 comments:

  1. Πραγματικά κάνει τρομερή εντύπωση το ότι εν μέσω δραματικών ανατροπών και καταργήσεων στην εργατική νομοθεσία, "οριζόντια" για όλους και όχι εκεί που πονάει την κυβέρνηση, η G700 επιλέγει να στοχοποιήσει και πάλι τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους.

    Στο άρθρο ουσιαστικά κατηγορείτε τις απεργιακές κινητοποιήσεις συνολικά, βασιζόμενοι στην υπόθεση(;) ότι κάποιοι συνδικαλιστές και μικρές ευνοημένες ομάδες "βολεμένων" κερδίζουν από αυτό. Δηλαδή με αφορμή τις εξαιρέσεις, κατηγορείτε το σύνολο.

    Εγώ ρωτάω το εξής: Αν όσοι κατεβαίνουν στο δρόμο, έστω και 10 άτομα, έχουν δίκιο, πρέπει ή όχι να απεργήσουν; Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους ή αυτό εξαρτάται από το πόσα "κεφάλια" θα μετρήσουν οι κάμερες; Αλήθεια, τα νούμερα που αναφέρετε, 700 κινητοποιήσεις με 500 άτομα κατά μέσο όρο, που ακριβώς τα βρήκατε; Στο ΕΒΕΑ; Στο ΣΕΒ; Στον Ρέππα, που δεν ξέρει τι σημαίνει weighted average;

    Μήπως ξέρετε κάποιον άλλο τρόπο για τη διεκδίκηση αιτημάτων εκτός της απεργίας; Εγώ ξέρω: "λευκή" απεργία, δηλαδή εργασία χωρίς ανταποδοτικά οφέλη για την επιχείρηση (τζάμπα), αλλά αυτό προς το παρόν θεωρείται παράνομο όταν δεν μιλάμε για κοινωνικά αγαθά (ΔΕΚΟ). Ξέρετε κάτι καλύτερο;

    Δυστυχώς τα άρθρα της G700 συνεχίζει να είναι εκτός κλίματος, εκτός της αρχικής της ιδρυτικής γραμμής και εκτός κοινωνικής πραγματικότητας.

    ReplyDelete
  2. "Αρχίζει ο νέος γύρος τραπεζικής κρίσης!" (21/12):
    http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/1778-2010-12-20-23-27-29

    "...που οδήγησε τον Γενικό Δείκτη κάτω και από τις 1450 μονάδες, με βαριές απώλειες για τις τραπεζικές μετοχές. Η κυβέρνηση ήδη δεσμεύθηκε στο ΔΝΤ να προσφέρει άλλο ένα πακέτο στήριξης στις τράπεζες, αν οι φόβοι για σοβαρή κρίση ρευστότητας επιβεβαιωθούν το προσεχές διάστημα...

    ...Η κυβέρνηση ήδη έχει αντιληφθεί το πρόβλημα και είναι έτοιμη να προσφέρει πρόσθετες εγγυήσεις, ύψους 15 δις. ευρώ...Δηλαδή, ένα κράτος σε δεινή δημοσιονομική κατάσταση, με πιστοληπτική διαβάθμιση που θα αντανακλά υψηλό κίνδυνο άμεσης χρεοκοπίας, θα εγγυηθεί για τη ρευστότητα των τραπεζών της επικράτειάς του!..."

    (το θαυμαστικό είναι του Κώνστα, όχι δικό μου)

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. "Το ιδεολόγημα του ταξικού συνδικαλισμού όπου «το δίκιο του εργάτη» γενικεύεται και εκπροσωπεί όλους μα όλους τους μισθωτούς εργαζόμενους, έχει απαρχαιωθεί. Δεν είναι πλέον δυνατόν μια κοπέλα που δουλεύει πωλήτρια σε πολυκατάστημα με καθαρές αποδοχές 650€ να πειστεί ότι έχει τα ίδια συμφέροντα με μια καθαρίστρια του ΟΣΕ η οποία δουλεύει τις μισές ώρες και παίρνει τα τριπλάσια χρήματα."

    Η οποια πωλητρια παιρνει 650 ευρω το μηνα, ακριβως για να μπορει η καθαριστρια να παιρνει τον τριπλο μισθο στις μισες ωρες δουλειας, πληρωνοντας εξωφρενικες ασφαλιστικες εισφορες, που δεν της εξασφαλιζουν σχεδον τιποτα, εμμεση και αμμεση φορολογια, χωρις να εχει προσβαση σε κανενα απ`τα προνομια των ΔΥ, επιδοματα κτλ. και της φορτωσαν τωρα και τα δανεια που ειχαν παρθει για να μπορει να πληρωθει η καθαριστρια. Αν δεν ειναι αυτο αδικια, τοτε τι ειναι;
    Σαν τους υπαλληλους στα μμμ. Μας ταλαιπωρουν για το καλο μας, λενε. Αυτο που δεν λενε ειναι με ποιανου τα λεφτα πληρωνονται. Με των φοροφυγαδων ή με των πολιτικων; Τα λεφτα του κρατους ποιος τα βαζει; ποιος πληρωνει τα δανεια των 700 εκατομυριων που χρειαζονται, καθε χρονο;

    ReplyDelete
  5. Πολύ καλή προσέγγιση. πρόσεξε όμως. Όταν χτυπιέται κάθε εργατικό δικαίωμα, η τέτοια κριτική σε βάρος του συνδικαλιστικού κινήματος λειτουργεί υπέρ της κυβέρνησης. Σωστή δηλαδή και δίκαιη η κριτική σου, αλλά άκαιρη...

    ReplyDelete
  6. Επικαιρότατο είναι.

    Οταν οι συνδικαλιστές φαρμακοποιοί αγωνίζονται για το δικαίωμα να κληροδοτούν στα παιδιά τους την άδεια λειτουργίας φαρμακείων ή αν δεν έχουν παιδιά να τη πουλάνε απο 100 χιλιάδες ευρώ έως ένα εκατομμύριο αυτό είναι ανεπίκαιρο;

    ReplyDelete
  7. Η απελευθέρωση της εργασίας απο τους "προστάτες" της είναι κρίσιμο στοίχημα για την αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα.
    Η αξίωση της εργασίας,που σημαίνει: οικονομικά,κοινωνικά καιψυχολογικά positive distinctions θα είναι αυτό που θα μας βγάλλει απο τη κρίση αξιοπρεπώς.
    Yποφέρουμε απο τις υπερβολικές ρυθμίσες που μας πνίγουν.Ας πετάξουμε τα 3/4 των ρυθμίσεων για να ανασάνουμε.Διαφορετικά ας μην μεμφόμαστε τη γραφειοκρατία για τις δικές μας αβελτηρίες.

    ReplyDelete
  8. Εξαιρετική προσέγγιση. Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος νομίζω που η μεγάλη πλειοψηφία των ιδιωτικών υπαλλήλων δεν συμμετέχει στις κινητοποιήσεις. Σωστότατη και η κριτική στους μεγαλοσθνδικαλιστές που εξαργυρώνουν τους "αγώνες τους" με θέσεις και αξιώματα. Μήπως λύση μπορεί να είναι εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ από την βάση; Δηλαδή κάθε εργαζόμενος, με την επίδειξη κάποιου αριθμού ενσήμων, να ψηφίζει για το προεδρείο της ΓΣΕΕ. Να δούμε, θα ξαναβγούν πρόεδροι διευθυντές της Εθνικής Τραπέζης;

    ReplyDelete
  9. "Χωρίς φορολογική συνείδηση δεν πατάσσεται η φοροδιαφυγή, λέει ο Γ.Παπακωνσταντίνου" (in.gr, 21/12):

    http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231071847

    Ε, τότε να τους κάνουμε ντα, να τους προσβάλλουμε, να τους πούμε κακούς ανθρώπους και ότι δεν θα τους κάνουμε παρέα. Σίγουρα θα αρχίσουν να πληρώνουν φόρους στο εξής όλοι οι μπαταχτσήδες.

    Αν πάλι εννοεί ότι οι υπάλληλοι στις υπηρεσίες ελέγχου δεν έχουν φορολογική συνείδηση, τότε πρέπει να τους πάει στα δικαστήρια και ο ίδιος να παραιτηθεί - μια και είναι ο προϊστάμενός τους!

    Μάλλον ο επόμενος που θα φάει φίμωτρο, μετά τον Πάγκαλο, είναι ο Παπακωνσταντίνου. Τώρα τελευταία πετάει τις μπούρδες με ρυθμό πολυβόλου.

    ReplyDelete
  10. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  11. @parmenides:

    "...Η απελευθέρωση της εργασίας απο τους "προστάτες" της είναι κρίσιμο στοίχημα για την αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα..."

    Αυτό ακριβώς είχε πει η Θάτσερ τη δεκαετία του '80, όταν προκάλεσε τη μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων. Αν αυτό έχει ως πρότυπο ο GP2 τότε έχει πετύχει σίγουρα στην οικονομική πολιτική.

    Από την άλλη, μια και "φοριέται" πολύ το παράδειγμα με την πλούσια καθαρίστρια στον ΟΣΕ, εγώ ξέρω από πρώτο χέρι το εξής: Στον ΗΣΑΠ ο ιδιώτης που ανανέωσε τη σύμβαση για τον καθαρισμό των σταθμών πληρώθηκε το ίδιο ακριβώς ποσό, αλλά στις καθαρίστριες έκανε μείωση αποδοχών 20% "λόγω κρίσης".

    Αυτό το προβλέπει ο νόμος της Κατσέλη; Έτσι διασφαλίζεται η εργασία; Ή μήπως τα 800 ευρώ που παίρνουν οι καθαρίστριες στον ΗΣΑΠ είναι και αυτά πολλά;;;

    ReplyDelete
  12. @ Jaga:

    Επιτέλους, μετά από μια σειρά περιττών σχολίων με παραπομπές σε άλλα θέματα βρήκες την καρδια του προβλήματος που θίγει και το ποστ:

    η καθαρίστρια που δουλεύει για τον ιδιώτη που τσίμπησε το συμβόλαιο outsourcing ΔΕΝ έχει κανέναν να την υπερασπιστεί ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΗΣΑΠ!

    Άρα, δεν πρέπει η ΓΣΕΕ να αρχίσει να κοιτάει και την πλειάδα των εργαζομένων που δεν έχουν τη δύναμη να πιέζουν στερώντας από την κοινωνία δημόσια αγαθά και δεν χάνουν καν τα μεροκάματα των ημερών της απεργίας τους;

    @DPurpler

    "Δηλαδή κάθε εργαζόμενος, με την επίδειξη κάποιου αριθμού ενσήμων, να ψηφίζει για το προεδρείο της ΓΣΕΕ."

    Εξαιρετική πρόταση!

    ReplyDelete
  13. Κατα πρώτον, συγχαρητήρια για το κείμενο, τα λέει καθαρά και ξάστερα.

    Κατα δεύτερον, θερμή παράκληση, αφήστε το κείμενο μερικές μέρες στην πρώτη θέση. Δημοσιεύετε μερικά πολύ εύστοχα κείμενα για την Ελληνική πραγματικότητα, τα οποία ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσει ο κάθε εργαζόμενος νέος σήμερα, και μετά απο μερικές ώρες δημοσιεύετε κάποια "ανάλατα" τα οποία είναι κατα πολύ μικρότερης σημασίας για την g700 (πχ προηγούμενο), με αποτέλεσμα τα πρωτεύοντα (να τα πω έτσι) να μην τυγχάνουν μεγάλης αναγνωσιμότητας (η πλειοψηφία των αναγνωστών δεν πιστεύω οτι επισκέπτεται και κάθε μέρα το blog).

    Κατα τρίτον, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, θα ήθελα να πω ότι ο Δημόσιος υπάλληλος, ο ΔΕΚΟτζής και ο ΟΛΠατζής ΔΕΝ είναι εργαζόμενοι, ΟΥΤΕ υπάλληλοι, και φυσικά ούτε ανήκουν στην λεγόμενη "εργατική τάξη". Και για να το πω καλύτερα, οι ΔΥ είναι "υπάλληλοι" όσο υπάλληλος είναι και ο Πρωθυπουργός.

    Οι ΔΥ είναι γραφειοκράτες, οι οποίοι ζουν παρασιτικά τρώγοντας τον ιδρώτα των ΕΡΓΑΤΩΝ του ιδιωτικού τομέα (οι οποίοι ΠΑΡΑΓΟΥΝ τον πλούτο, τον όποιο τέλος πάντων πλούτο έχει αυτή η χώρα).

    Και όσο και να επικαλείται η "αριστερά" κάποιους Γερμανοαυστριακοδενξέρω φιλόσοφους του 19ου αιώνα και τις αρλουμποθεωρίες τους ενάντια σε κατι τσιφλικάδες απέναντι σε φεουδαρχικά συστήματα άλλων εποχών και χωρών, στην Ελλάδα ο μέσος ιδιωτικός υπάλληλος / εργάτης που τρέχει πάνω κάτω και σκοτώνεται όλη μερα μεσα στο άγχος και την ανασφάλεια για 600 ευρώ, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ μα ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΙΝΟ στοιχείο με τους χρυσοπληρωμένους γλύφτες των πολιτικών, οι οποίοι πάνε χωρίς κανένα άγχος να ψυχαγωγηθούν στο γραφειάκι του δημοσίου 2-3 φορές την βδομάδα και να ρίχνουν πασιέντζες, και να "αγωνίζονται" με απεργίες για να ξεκολλήσουν λιγάκι απο το καθισιό, γνωρίζοντας οτι όσες απεργίες κι αν κάνουν, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΥΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΟΚΑΡΕΚΛΑ ΤΟΥΣ ! βάσει του συντάγματος.

    ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι ένα λόμπι, το οποίο παλεύει για να μεγαλώνει συνεχώς τις αποδοχές του πάνω στις πλάτες όλων των υπολοίπων, και ειδικά των (κατα τ' άλλα συναδέλφων) ΙΥ. Και σαν να μην έφτανε αυτό το χάλι, έχουμε και την "αριστερά", η οποία διδάσκει εδώ και δεκαετίες την "κοινή γνώμη" με κατι μπαρούφες του τύπου "η πάλη των τάξεων" του Φρήντριχ Έγκελς κτλ και του κάθε παλαβοΑΕΡΓΟΥ σε όλη του την ζωή γέρου, οι οποίες μπαρούφες αναπαράγονται ακόμα και σήμερα, με αποτέλεσμα να βλέπουμε τον εργάτη-δούλο των 700 ευρώ να πείθεται να πάει να συμπαρασταθεί στον "αγώνα" (πορεία στο κέντρο με πασατέμπο να ξεκολλήσουμε απο τις καρέκλες) της μυγοσκοτώστρας των 5.000 ευρώ της ΔΕΗ, και να θεωρεί ότι εχθρός της είναι... "το μεγάλο κεφάλαιο" !

    Βέβαια, ο μέσος Έλληνας την βενζίνη δεν κατανοεί οτι την πληρώνει 3 φορές απάνω (65% ΦΟΡΟΣ!!!) για το 1.000.000 ΑΕΡΓΟΥΣ μυγοσκοτώστρες, αλλα νομίζει οτι την πληρώνει διότι... κατέρρευσαν οι τράπεζες της Ιρλανδίας (!) και ήρθε κι εδω η κρίση ή οτι... τα φάγανε οι πολιτικοί με εργολήπτες δημοσίων εργων (!).

    ReplyDelete
  14. Και μιας και γράψατε περι ΓΣΕΕ, μην περιμένετε τίποτα, καθώς στην ουσία ενα παράρτημα της ΑΔΕΔΥ είναι. Όταν ο ίδιος ο πρόεδρος των Γ.Σ.- ΕΡΓΑΤΩΝ Ελλάδος, αντι να είναι μέσα απο τον ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣΤΕΡΟ ιδιωτικό τομέα, είναι πρώην... τραπεζικός ΔΥ (!), τότε τι να λέμε...

    Στην χώρα αυτή, εργαζόμενος νοείται ο τεμπέλης γραφειοκράτης του δημοσίου παίδες. Και ο ιδιωτικός τομέας θα είναι ΣΚΟΠΙΜΑ συνεχώς πιο κάτω από τον δημόσιο, όχι λόγω έργου και αξίας, αλλά απλά για να υπάρχει το κίνητρο στο δημοσιοϋπαλληλικό προνόμιο της βεβαιότητας (μονιμότητα) και της ΤΕΜΠΕΛΙΑΣ για τον κάθε πολίτη !

    Αυτά είναι τα αποτελέσματα των υποκριτικών εργατικών κινημάτων της αριστεράς (ΠΑΜΕ), που κήρυτταν απεργίες, πιέσεις και "αγώνες" για τον "πενιχρό" μισθό των 7.000 ευρώ του υπαλλήλου στον ΟΣΕ ή του με αναλογία 6 μαθητές προς έναν εκπαιδευτικού, ή του υπαλλήλου της ΔΕΗ,
    και απο την άλλη έξυναν τ’ αρ****α τους για την κακομοίρα που προσπαθούσε να γεννήσει σαν άνθρωπος στον ιδιωτικό τομέα ή για τις καταγγελίες απελπισμένων στην επιθεώρηση εργασίας ή για τις άπειρες δικαστικές μηνύσεις εργαζομένων σε εργοδότες για απλήρωτα δεδουλευμένα και άδειες.

    ReplyDelete
  15. @goas:

    Δεν κατάλαβα τελικά. Σύμφωνα με τη δική σου λογική, η καθαρίστρια που αναφέρω έχει δικαίωμα να κάνει απεργία και να αφήσει το σταθμό να βρομίσει; Ή επειδή θα απολυθεί και επειδή η καθαριότητα στους σταθμούς είναι και αυτό κοινωνικό αγαθό δεν έχει δικαίωμα απεργίας;

    Για το ότι η ΓΣΕΕ ή οποιοσδήποτε άλλος φορέας δεν την υπερασπίζεται, φταίει ο κάθε Παναγόπουλος. Όχι η ΓΣΕΕ ως θεσμός. Αλλιώς είναι σαν να λες ότι, επειδή υπάρχουν ρουφιάνοι πολιτικοί, να κλείσουμε εντελώς το Κοινοβούλιο.

    ReplyDelete
  16. @Yianniskriti:

    "...Οι ΔΥ είναι γραφειοκράτες, οι οποίοι ζουν παρασιτικά τρώγοντας τον ιδρώτα των ΕΡΓΑΤΩΝ του ιδιωτικού τομέα (οι οποίοι ΠΑΡΑΓΟΥΝ τον πλούτο, τον όποιο τέλος πάντων πλούτο έχει αυτή η χώρα)...
    ...ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι ένα λόμπι, το οποίο παλεύει για να μεγαλώνει συνεχώς τις αποδοχές του πάνω στις πλάτες όλων των υπολοίπων..."


    Έχεις πάει ποτέ σε νοσοκομείο; Έχεις πάει σχολείο; Σε έχει διευκολύνει στο δρόμο κάποιος τροχονόμος; Ζεις κοντά στα σύνορα; Μαζεύουν τα σκουπίδια έξω από το σπίτι σου; Τότε επωφελείσαι από αυτούς που εσύ καλείς τεμπέληδες και κηφήνες.

    Εδώ λοιπόν συμβαίνουν δύο πράγματα: είτε ζεις στο εξωτερικό ή ζεις σε ένα μικρό ιδιωτικό παράδεισο, είτε λες πως 750.000 άνθρωποι είναι ΟΛΟΙ το ίδιο απατεώνες, λαμόγια, τεμπέληδες, απλώς και μόνο επειδή δουλεύουν για το κράτος.

    Καταλαβαίνεις ότι αυτά που λες δεν έχουν λογική. Και εγώ είμαι τσαντισμένος που πληρώνω με τους φόρους μου μερικά τέτοια λαμόγια και επαγγελματίες συνδικαλιστές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει ο δημόσιος τομέας για αυτό. Δεν φταίει ο οδοκαθαριστής ή ο γιατρουδάκος στο δημόσιο νοσοκομείο. Φταίει κυρίως η έμφυτη ελληνική κουτοπονηριά του καθενός ατομικά και φυσικά αυτοί που τους διόρισαν εκεί για να κάθονται.

    ReplyDelete
  17. Και μια και σήμερα ειδικά από το πρωί όλα τα κανάλια τα χώνουν στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ (οι πιο φανατικοί που το κάνουν δεν έχουν μπει ποτέ σε λεωφορείο, ίσως μία φορά στα εγκαίνια του μετρό), να ρωτήσω το εξής:

    Ξέρει κανείς ότι ένα από τα αιτήματά τους είναι η μη αύξηση των εισιτηρίων; Ξέρει κανείς ότι ο ΗΛΠΑΠ έχει υπολογίσει πως ακόμα και με εισιτήριο 0,30 ευρώ και ΧΩΡΙΣ επιδότηση ο οργανισμός είναι οικονομικά αυτάρκης, αρκεί να περιοριστούν οι διαχειριστικές σπατάλες, χωρίς να πειραχθούν τα μισθολογικά (που δεν είναι επιπέδου ΟΣΕ βέβαια); Διαφωνεί κανείς με αυτό ως αίτημα; Ή θέλουμε και στα εισιτήρια το ίδιο κρατικό νταβατζηλίκι που γίνεται και στα καύσιμα, με το 65% της τιμής να πηγαίνει στη μαύρη τρύπα του κρατικού προϋπολογισμού;

    Για να ξέρουμε για τι μιλάμε.

    ReplyDelete
  18. @Jaga
    Τι ψευτοδιλληματα ειναι αυτα που μας λες. Αυτο που θελει ο κοσμος ειναι να περνει τις υπηρεσιες για τις οποιες πληρωνει. Δεν φταινε οι απλοι δημοσιοι υπαλληλοι για τις διαχειριστικες σπαταλες, οπως δεν θα φταιω και γω, αν γινει κακοδιαχειριση στην εταιρεια που δουλευω και αυτη κλεισει. Η διαφορα ειναι οτι την πληρωνω και στην περιπτωση της εταιρειας μου, με απολυση, αλλα και για την δημοσια επιχειρηση, που τα οικονομικα της εχουν ξεφυγει απο καθε ελεγχο. Αυτο πρεπει να μαζευτει και οι εργαζομενοι δεν δειχνουν τετοια διαθεση. Να σου θυμησω οτι οι συνδικαλιστικες κεφαλες τους συνδιοικουσαν και πηραν κανονικα μερος στο παρτυ, θα το εχεις ακουσει. Μπορει να τους μειωσαν τους μισθους, αλλα και παλι ειναι πολυ μεγαλυτεροι απο τους μισθους του ιδωτικου τομεα. Υπαρχουν και παρα πολλοι αργοσχολοι. Δεν ειναι προκληση αυτο;
    Κατα την γνωμη μου ο μισθος του δημοσιου, αφου παρεχει την σιγουρια της μονιμοτητας θα επρεπε να ειναι πολυ κατω του ιδιωτικου, εκτος αν αρθει η μονιμοτητα.

    ReplyDelete
  19. "Ξέρει κανείς ότι ένα από τα αιτήματά τους είναι η μη αύξηση των εισιτηρίων;"

    Τη τιμολογιακή πολιτική της εταιρείας θα την καθορίζει ο κάθε μπακανιάρης;
    Γιαυτό τρώνε τόσο φτύσιμο και αυτοί και όσοι τους εκροσωπούν εδώ στο μπλόγκ.

    ReplyDelete
  20. @ jaga

    Εγώ ζω στο εξωτερικό ρε μεγάλε, ή εσύ δεν έχεις βγει έξω από το σπίτι σου να πας να δεις ΠΩΣ λειτουργεί ο δημόσιος τομέας και τι γίνεται εκεί μέσα? Εργαζόμενοι ΑΕΡΓΟΙ, οι οποίοι καλύπτουν κατα κανόνα πλαστές θέσεις που πλαισιώνουν δομές στις οποίες στόχος είναι αυτό που μπορείς να κάνεις σε μια ώρα με έναν άνθρωπο να το κάνεις σε πέντε ώρες με 10 ανθρώπους !

    Πήγαινε Ηράκλειο να μπεις σε ΙΔΙΩΤΙΚΑ αστικά λεωφορεία, και κατόπιν σύγκρινε τα με τα αντίστοιχα της βοθρούπολης (Αθήνα). Τα οποία δημόσια «στρατηγικού» (που έλεγε ο μεγάλος μας αλκοολικός εθνικός ηγέτης Ανδρέας) χαρακτήρα , δεν έχουν ουτε καν κλιματισμό (!) και οι επιβάτες στριμώχνονται όρθιοι σαν τις σαρδέλες.

    Και κανείς δεν μίλησε για παραδείσους. Μιλάμε για τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, τα οποία στην Ελλάδα είναι άγνωστα και «εχθρικά» για τους ιθαγενείς.

    Όσοι χώθηκαν στο Δημόσιο θα γλύφουν το μέλι της καλοπέρασης μέχρι να πεθάνουν. Οι
    υπόλοιποι μπορούν να πεινάνε ανενόχλητοι ... φτάνει να πληρώνουν ΦΠΑ, βενζίνες και λοιπούς φόρους , ωστε να ζουν τους ήδη διορισμένους κρατικοδίαιτους ...

    Και αυτό που λέω, και εγω και οι χιλιάδες αγανακτισμένοι πολίτες αυτής της χώρας, είναι ότι από το 1.000.000 ΔΥ, ΔΕΚΟτζήδες και ΟΤΑτζήδες, οι 900.000 (ή το 90%) έχουν ΧΕΣΜΕΝΟ τον πολίτη και κοιτάνε μόνο την τσέπη τους και την βολή τους. Και αφού ούτος ή άλλως η δουλειά τους είναι το να κάθονται να μην έχουν να κάνουν τίποτα, έχουν ανάγει σε επιστήμη το λάδωμα και την εφευρετικότητα του πώς να τα πάρουν από τον κάθε πολίτη. Και φυσικά, όλα αυτά με την συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας (αλήθεια εκείνη η εφοριακός με τα 5 εξοχικά που έβγαλε ο Τριανταφυλλόπουλος και τα ‘παιρνε χοντρά ον κάμερα, τι έγινε? Απολύθηκε? Χα !)

    Μπροστά λοιπόν από όλη αυτή την παρέα, βάζουμε ένα ευσυνείδητο οδοκαθαριστή για ώστε να δικαιολογήσουμε την παρουσία του μεγάλου συνόλου της τεμπελιάς και της αεργίας. Όπως βάζουμε και μπροστά τον ΑΣΕΠ, για να καλύψουμε το 95% που διορίστηκαν μέσω της κλαδικής «ο Μένιος Κουτσόγιωργας». Παράλληλα αναπαράγουμε και ηλίθια επιχειρήματα όπως οι κατσίκες του γείτονα. Σάμπως θα καταλάβουν οι ιθαγενείς με πτυχία ότι δεν στέκουν όλα αυτά?

    «Δεν φταίει ο οδοκαθαριστής ή ο γιατρουδάκος στο δημόσιο νοσοκομείο. Φταίει κυρίως η έμφυτη ελληνική κουτοπονηριά του καθενός ατομικά και φυσικά αυτοί που τους διόρισαν εκεί για να κάθονται.»

    Όχι, δεν φταίει ο γιατρός που ΑΠΑΙΤΕΙ το φακελάκι για να παρέχει τις υπηρεσίες του, και δεν φταίνε οι χιλιάδες κόσμου που γράφτηκε στις πράσινες κλαδικές με την σημαία του Ανδρέα στο χέρι και φίλησε κατουρημένες ποδιές με σκοπό να ΚΑΤΣΕΙ να ΒΟΛΕΥΤΕΙ σε μια θέση αεργίας, φταίνε οι βο(υ)λευτές μόνο.

    Μεγάλε, όταν ο ιδιοκτήτης είναι και διευθυντής, τοτε τα δικά του λεφτά πετάει και δεν μας πέφτει λόγος.

    Αλλά, ΟΤΑΝ ο διευθυντής είναι υπάλληλος, κι όχι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης... τότε όταν ο διευθυντής υπερ-προσλαμβάνει και υπερ-πληρώνει τους εργαζόμενους, με σκοπό να κοροϊδεύουν τον ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ όλοι μαζί , και να μπορεί έτσι ο διευθυντής να πλουτίζει κλέβοντας το εργοστάσιο, τότε η σχέση είναι η εξής :

    Ο διευθυντής (κράτος) λέγεται ΚΛΕΦΤΗΣ/απατεώνας και διαπράττει κακούργημα, και οι υπάλληλοι (ΔΥ) λέγονται ΚΛΕΠΤΑΠΟΔΟΧΟΙ (πάλι κακούργημα δηλαδή) !

    Έτσι για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.

    ReplyDelete
  21. @Solaris:

    "...Κατα την γνωμη μου ο μισθος του δημοσιου, αφου παρεχει την σιγουρια της μονιμοτητας θα επρεπε να ειναι πολυ κατω του ιδιωτικου, εκτος αν αρθει η μονιμοτητα..."

    Στον ιδιωτικό τομέα, με τον νόμο Κατσέλη, ο μισθός υπαλλήλου θα είναι πλέον μεταξύ 740 και 1200 ευρώ μικτά. Εννοείς ότι οι ΔΥ πρέπει να παίρνουν ακόμα λιγότερα; Γιατί εγώ θεωρώ ως αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και συντήρησης μιας οικογένειας τα 2500 ευρώ περίπου. Και ένας από τους λόγους που δεν έγινα ΔΥ είναι ακριβώς γιατί το κράτος δεν μου τα εξασφαλίζει ως εργοδότης, ενώ ως ελεύθερος επαγγελματίας ζορίζομαι και βγάζω πολύ περισσότερα αν θέλω.

    Αυτά που αναφέρεις για τους εργατοπατέρες, τους αργόμισθους, κτλ, είναι σωστά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι, εξαιτίας αυτών των λαμογιών, εγώ θα πρέπει να στέλνω στην πυρά 750.000 εργαζόμενους.

    ReplyDelete
  22. @Normad:

    Ναι, την τιμολογιακή πολιτική στις ΔΕΚΟ πρέπει να την καθορίζουν καθαρά κοινωνικά κριτήρια και όχι το κάθε βαλτό κομματόσκυλο, όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες π.χ. στη ΔΕΗ, η οποία εξακολουθεί να ζητά αυξήσεις ενώ δείχνει κερδοφορία.

    Αυτό έλλειπε, να μην έχουν οι αποδέκτες των "κοινωνικών αγαθών" γνώμη για το πόσο θέλουν να πληρώνουν για αυτά που δικαιούνται. Αν δεν σου αρέσει, πήγαινε να ζήσεις σε καμιά χώρα με "σοφή" δικτατορία. Όπως φαίνεται, προς τα εκεί το πάνε αρκετοί εδώ πέρα (βλέπε προχθεσινά σχόλια Μίχαλου στον Πρετεντέρη για τη "νομιμότητα" του δικαιώματος των απεργιών).

    ReplyDelete
  23. Επίσης, διάβαζε να μαθαίνεις:

    “Οι έξι από τις έντεκα πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ για το 2009 είναι συγκοινωνιακές (όμιλοι ΟΣΕ και ΟΑΣΑ), ενώ οι ζημίες των έντεκα εταιρειών από το 2007 έως το 2009 ανήλθαν σε 1,7 δισ. ευρώ. Για το 2010 εκτιμώνται σε 1,442 δισ. και για το 2011 σε 152,63 εκατ. ευρώ.”

    “Την ίδια στιγμή, πέντε ΔΕΚΟ έχουν μεγαλύτερο συνολικό κόστος μισθοδοσίας από τα έσοδά τους ενώ σε δύο τα έξοδα μισθοδοσίας ξεπερνούν το 90% των εσόδων τους !!! Ο μέσος μισθός για τις έντεκα πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ ανερχόταν το 2009 σε 40.772 ευρώ ενώ η ΔΕΚΟ με το μεγαλύτερο μέσο όρο είναι ο ΗΣΑΠ με 56.554 ευρώ ανά εργαζόμενο.”

    Όλα αυτά, οταν σε ιδιωτικές εταιρίες σε επαρχιακές πόλεις, ο μισθός ενός οδηγού λεωφορείου (Δ' κατηγορία) δεν ξεπερνάει τα 900 ευρώ. Αλλα είπαμε, εχθρός μας είναι "το μεγάλο κεφάλαιο" καθώς "η πάλη των τάξεων" ενός άεργου τρελόγερου του 19ου αιώνα τοποθετεί όλους τους μισθωτούς στο ίδιο στρατόπεδο, με την ταμπέλα "οι εργάτες".

    Έτσι για την Ελληνική αριστερά, ο γραφειοκράτης που εκβιάζει όλη μέρα τον κάθε πολίτη και του βγάζει τα λάδια για να κονομάει και να χτίζει εξοχικά στην Ανάβυσσο, είναι κατα βάθος "παιδί του λαού" και... ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ!!!
    Τι είπατε? Α, ναι, υπάρχουν και μερικοί ευσυνείδητοι οδοκαθαριστές είπαμε, οπότε δικαιολογημένα όλα.

    ReplyDelete
  24. @Yianniskriti:

    Προφανώς θα έχεις τους λόγους σου για να δείχνεις τέτοια εμπάθεια εναντίον 1.000.000 όπως λες εργαζομένων. Δηλαδή θεωρείς το ότι 1/5 του εργατικού δυναμικού της χώρας είναι απατεώνες και όλοι εμείς οι εκτός Δημοσίου είμαστε οι τίμιοι, έξυπνοι, "γνήσιοι" παραγωγικοί εργάτες. Όσο και αν με βολεύει, δεν μπορώ να συμφωνήσω σε αυτό.

    Για κάθε λαμόγιο ΔΥ έχω να σου δείξω άλλα τόσα παραδείγματα ιδιωτών απατεώνων, οι οποίοι είτε κοροϊδεύουν τον πελάτη, είτε δεν πληρώνουν φόρους και ασφαλιστικά, είτε μασουλάνε χρηματοδοτήσεις από ΕΕ. Αυτοί δεν μετράνε;

    Να συμφωνήσουμε σε κάτι: χρειάζεται κάποια πράγματα να είναι Δημόσια αγαθά, διασφαλισμένα από το κράτος ως παρεχόμενες υπηρεσίες; Ναι ή όχι;

    Αν πεις "όχι", τότε μιλάς για άλλο οικονομικό σύστημα, αυτό του Άνταμ Σμιθ, το οποίο κατά κανόνα *επιβάλλεται* μέσω κάποια δικτατορίας (βλέπε Ν. Αμερική) ή όπως σε εμάς τώρα μέσω ΔΝΤ. Αν συμφωνήσουμε στο "ναι", τότε το πρόβλημα δεν είναι η κατάργηση του Δημοσίου αλλά η διόρθωσή του. Αυτό δεν γίνεται απλώς με κόψιμο μισθών και απολύσεις. Θέλει πολιτική απόφαση, αλλαγή νοοτροπίας και κυρίως ηγέτες με κάκαλα, που δεν ακολουθούν απλώς οδηγίες από τοκογλύφους.

    Για τα υπόλοιπα, εγώ τουλάχιστον δεν τα βάζω στην ίδια ζυγαριά. Όποιος ΔΥ είναι ανεπαρκής ή λαμόγιο (σίγουρα όχι όλοι), ας τον απολύσουν αυτοί που τον διόρισαν. Το λουκέτο συνολικά στο Δημόσιο είναι λογικές τύπου Μάνου, δηλαδή επαγγελματιών ανειδίκευτων αποτυχημένων με νοημοσύνη νηπιαγωγείου.

    ReplyDelete
  25. @Jaga

    Ναι αυτο λεω, να παιρνουν ακομα λιγοτερα, για να λειτουργησει ως αντικινητρο, οπως στην δικια σου περιπτωση.
    Ποιος ειπε να στειλουμε τους ΔΥ σωρηδον στην πυρα; Αλλα δεν πρεπει να εξορθολογιστει και η κατασταση;

    ReplyDelete
  26. @Yianniskriti:

    Το πόσο ΛΑΘΟΣ είναι τα νούμερα που λες, που από ότι φαίνεται είναι κόπια από τις ανοησίες του Ρέππα, αποδεικνύεται από το ότι τουλάχιστον στον ΗΣΑΠ ξέρω σίγουρα ότι ο μέσος μισθός είναι γύρω στα 5.000 ευρώ - εννοείται πως είναι πολλά και πάλι, αλλά τα 10+ χιλιάρικα είναι απλώς γελοία ως ποσό.

    Το παραπάνω δείχνει το πραγματικό πρόβλημα: όταν το 99% των υπαλλήλων παίρνει Χ ποσό και ένα top 1% "στελεχών" παίρνουν 10X, ο Ρέππας υπολογίζει τον μέσο μισθό στα 5Χ. Προφανώς πρόκειται για σκοπιμότητα, όχι για λάθος. Αν θέλουν να κόψουν από τη μισθοδοσία, ας μειώσουν πρώτα το 10Χ του 1% στο 3Χ ή στο 2Χ. Οι "οριζόντιες" παπάρες είναι τόσο αδικαιολόγητες που πλέον ούτε τα στρατιωτάκια του κόμματος δεν τις δέχονται ως "άδικες αλλά αναγκαίες". Δες τι γίνεται σήμερα στη Βουλή.

    Όσο για τις ΔΕΚΟ, σαφώς και ΔΕΝ είναι απαραίτητο να παρουσιάζουν κερδοφορία. Γι' αυτό πληρώνουμε φόρους, για να χρηματοδοτούμε εν μέρει κάποιες βασικές κοινωνικές παροχές (νοσοκομεία, σχολεία, αστυνομία, πυροσβεστική, μεταφορές). Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, απλά δεν έχει κοινωνική συνείδηση και βασική μακροοικονομική παιδεία - ή μπορεί απλά να είναι Έλληνας πολιτικός (τα έχει όλα τα κουσούρια).

    ReplyDelete
  27. @Solaris:

    Λιγότερα από 740 ευρώ μικτά; Είσαι σίγουρος; Σου θυμίζω ότι εδώ είμαστε στο "G700".

    Όποιος δεν έχει τα βασικά για να ζήσει, δεν πρόκειται να ζητήσει το δίκιο του "ευγενικά". Θα την πέσει πρώτα στον διπλανό του.

    Και τότε ούτε κουβέντες θα υπάρχουν, ούτε τίποτα. Ξύλο και κυνηγητό μόνο, και όποιος αντέξει, φταίει δεν φταίει. Αυτό γίνεται πάντα σε χώρες όπου έχουν ταυτόχρονα φτώχεια και αδικία για μεγάλο χρονικό διάστημα. ΑΥΤΟ είναι που πρέπει να αποφύγουμε πάση θυσία (αλλά δεν το βλέπω...)

    ReplyDelete
  28. Ενταξει Jaga. Τουλαχιστον συμφωνεις οτι οι αποδοχες τους, και λογω της μονιμοτητας δεν θα επρεπε να ξεπερνουν τις αποδοχες του ιδιωτικου τομεα;
    Και επισης συμφωνεις οτι ανεξαρτητως μονιμοτητας, οσοι περισσευουν πρεπει να απολυθουν, γιατι δεν αντεχουμε αλλο να τους πληρωνουμε για να καθονται;

    ReplyDelete
  29. @Solaris:

    Το ζήτημα των αποδοχών το κοιτάς ανάποδα. Το σωστό είναι το (όχι κομματόπληκτο) κράτος να πει πόσα δίνει για την κάθε θέση, αναλόγως προσόντων και ευθύνης, μαζί με κάποιας μορφής μονιμότητα, ως προστασία από πιθανή μελλοντική εκδικητικότητα (αυτό ήταν και το νόημά της εξ' αρχής).

    Στη συνέχεια, ο ιδιωτικός τομέας που θέλει να απορροφήσει την "αφρόκρεμα" των πιο ικανών, θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να προσφέρει περισσότερα, ακριβώς γιατί δεν προσφέρει μονιμότητα θέσης. Άρα συμφωνώ στο αποτέλεσμα, αλλά διαφωνώ ως προς τη λογική σου.

    Στο δεύτερο συμφωνώ απόλυτα, το έχουμε πει όλοι άλλωστε ότι τα κόμματα εκτρέφουν πιστούς ψηφοφόρους μέσω διορισμών εδώ και δεκαετίες. Αλλά δεν θεωρώ ότι όλοι οι 750.000 ΔΥ είναι εξίσου άχρηστοι, ανεύθυνοι, αργόμισθοι και διορισμένοι από τον κομματάρχη τους.

    Δυστυχώς, οι αρκετοί που όντως είναι έτσι, είναι τόσο προκλητικοί και για τα μπάζα που προκαλούν και εξοργίζουν (δικαιολογημένα) τους πάντες, εναντίον του συνόλου των ΔΥ.

    ReplyDelete
  30. @ Jaga
    Για το ζητημα των αποδοχων. Δεν διαφωνω σε αυτο που λες, αλλα μιλαω για αμμεσα, για τωρα τι μπορει να γινει.
    Αν ξεπερασουμε την κριση, τοτε θα εχουμε και αλλες εναλλακτικες.

    ReplyDelete
  31. Το "άμεσα" είναι σχετικό. Το 2014 θα είμαστε ως χώρα με 160% του ΑΕΠ εξωτερικό χρέος και 8% έλλειμμα, ενώ θα πληρώνουμε 50% παραπάνω σε τόκους από ότι σήμερα. Δεν τα λέω εγώ, τα λένε οι ίδιοι οι δανειστές μας.

    Τότε θα έχουμε πραγματική κρίση όχι τώρα. Τότε τι θα κάνουν; Θα καταργήσουν τους μισθούς και θα δουλεύουμε όλοι δωρεάν, για το καλό της πατρίδας; Από εκεί να καταλάβεις ότι όσα γίνονται σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με το πρόβλημα του χρέους.

    ReplyDelete
  32. @Jaga
    "Από εκεί να καταλάβεις ότι όσα γίνονται σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με το πρόβλημα του χρέους."

    Μα ακριβως και το χρεος να μας χαριζαν, παλι θα ειχαμε προβλημα ετσι οπως ειναι οργανωμενο το κρατος και με την νοοτροπια που επικρατει.

    ReplyDelete
  33. Gia na syneisferw ki egw sti zwiri syzitisi -paroti ektos Ellados- sas proteinw na diabasete ayto to eksairetiko ar8ro

    http://www.capital.gr/News.asp?id=1106470

    Einai 8ema nootropias- to pws eklegoyme toys antiproswpoys mas (GSEE), to pws elegxoyme toys ypiretes mas, to ti ypiresies apaitoyme

    SER

    ReplyDelete
  34. «Για κάθε λαμόγιο ΔΥ έχω να σου δείξω άλλα τόσα παραδείγματα ιδιωτών»

    Ρε μεγάλε, τους ιδιώτες δεν τους πληρώνω εγώ από την τσέπη μου, οπότε δεν με νοιάζει τι κάνουν. Και αν τρώνε επιδοτήσεις, μαγκιά τους. Τον μισθό μου πάντως, ΑΛΛΟΙ τον τρώνε.

    «Προφανώς θα έχεις τους λόγους σου για να δείχνεις τέτοια εμπάθεια»

    Εμπάθεια σημαίνει να περιγράφεις μια κατάσταση και να λες την αλήθεια? Σε ποιο ερμηνευτικό λεξικό το διάβασες?

    «εναντίον 1.000.000 όπως λες εργαζομένων.»

    Εργαζόμενοι οι κατά το 90% ΑΕΡΓΟΙ μυγοσκοτώστρες, οι οποίοι πούλησαν τιμές, ψήφους, συνειδήσεις, και την ίδια τους την μάνα γλύφοντας βολευτές για να «ταχτοποιηθούν» σε μια θέση ΑΕΡΓΙΑΣ με «αντικείμενο απασχόλησης» το να παίρνουν αριθμό πρωτοκόλλου και να σφραγίζουν κωλόχαρτα???

    Όχι μεγάλε, λάθος στα ‘χουν πει. Πήγαινε μια βόλτα σε μια ιδιωτική επιχείρηση ή βιοτεχνία, να δεις τι θα πει εργαζόμενος. Και το αντίθετο του εργατικού μεσαίωνα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το "ξύνω τ’απαυτά μου ολημερίς και αμείβομαι με 3.000 ευρώ, βγάζω 2 βδομάδες άδεια μόνο απ’ τις αιμοδοτικές, βγαίνω στη σύνταξη στα 45 και 50, εξαργυρώνω την ελληνική εφεύρεση του εφάπαξ που είναι κρατήσεις απ’ τον πενιχρό μισθό μου που αν τις προσθέσεις τον διπλασιάζουν, και έχω μέση σύνταξη για το έργο μου 2500 ευρώ" !!!

    «τότε μιλάς για άλλο οικονομικό σύστημα, αυτό του Άνταμ Σμιθ,»

    Ρε συ, ούτε χρόνο ούτε διάθεση έχω να κάθομαι να ασχολούμαι με οικονομικά συστήματα και ιδεολογικές μπούρδες και αναλύσεις. Αυτό που προτείνω εγώ, είναι ο ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ μεταξύ εργασίας και αμοιβής. Έτσι απλά. Από κει και πέρα, κάτσε εσύ να αμπελοφιλοσοφείς για αλλαγές νοοτροπίας και ήπιες προσαρμογές.

    «Γι' αυτό πληρώνουμε φόρους, για να χρηματοδοτούμε εν μέρει κάποιες βασικές κοινωνικές παροχές»

    Βεβαίως, και όχι μόνο. Και για να παίρνει η Μπηλιώ της ΕΡΤ παραπάνω μισθό από τον ίδιο τον Ομπάμα!!!
    Για να παίρνει ο οδηγός του ΟΑΣΑ με 40ωρο εργασίας 4 φορές παραπάνω μισθό από έναν οδηγό ΑΡΘΡΩΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ Ε’ κατηγορίας (Νταλίκας) Διεθνών μεταφορών με 2πλάσιο και βάλε χρόνο εργασίας !!!
    Για να παίρνει η καθαρίστρια του ΟΠΑΠ 5 φορές απάνω μισθό από έναν οικοδόμο !!!

    Και για όλα αυτά, είπαμε, φταίει ο ιδιωτικός τομέας που δεν δίνει κι αυτός 4 και 5 χιλιάρικα το μήνα μισθό στους εργαζομένους του!

    ReplyDelete
  35. "Ρε μεγάλε, τους ιδιώτες δεν τους πληρώνω εγώ από την τσέπη μου, οπότε δεν με νοιάζει τι κάνουν. Και αν τρώνε επιδοτήσεις, μαγκιά τους. Τον μισθό μου πάντως, ΑΛΛΟΙ τον τρώνε."

    Γενικα συμφωνω με τις αποψεις σου, αλλα εδω κανεις λαθος. Και την διαφθορα στον ιδιωτικο τομεα τον πληρωνουμε απ`την τσεπη μας. Γι`αυτο, σε συνδυασμο με την διαφθορα στον δημοσιο, ειναι ολα πανακριβα.
    Αν καποιος θελει,τυχαιο παραδειγμα, να προωθησει ενα προϊον στο σουπερμαρκετ και δωσει ενα ατυπο "δωρακι" στον υπευθυνο του καταστηματος, θα το φορτωσει στην τιμη, δεν θα το βαλει απ`την τσεπη του.
    Γι`αυτο χρειαζομαστε σοβαρο κρατος, να ελεγχει, να τιμωρει οποιδηποτε παραβατικη συμπεριφορα, αλλα που να το βρουμε.

    ReplyDelete
  36. "...Αυτό ασφαλώς είναι θεμιτό και συμβαίνει σε όλον τον κόσμο, ωστόσο υπήρξε μια από τις βασικές αιτίες απονομιμοποίησης του «εργατικού κινήματος» στα μάτια των φτωχότερων εργαζομένων."

    -Ποιο είναι αυτό το "θεμιτό" στο οποίο αναφέρεστε; Δεν καταλαβαίνω.




    "Η ΓΣΕΕ κατ’ αρχάς, πρέπει να διαχωρίσει τους εργαζόμενους που αμείβονται από το δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, τράπεζες κτλ.) από τους εργαζόμενους του καθαρά ιδιωτικού."

    -'Οχι βέβαια. Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί δεν πρέπει να διαχωριστούν ως προς την εκπροσώπηση, διότι δεν πρέπει να είναι διαχωρισμένοι και ως προς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα

    --------------
    "Ένας νέος συνδικαλισμός: η μικρή κλίμακα ως ενίσχυση του εργαζόμενου"

    -Ο υγιής συνδικαλισμός έχει δύο ρόλους:
    1) Να εξασφαλίζει την υποστήριξη των εργαζομένων με βάση την εργατική νομοθεσία.
    2) Να λειτουργεί ως λόμπι για την αλλαγή της εργατικής νομοθεσίας, όπου χρειάζεται.

    Και για τα δύο αυτά δεν απαιτείται κατακερματισμός (με βάση τα "συμφέροντα"...) ή μικρή κλίμακα. Αντίθετα, απαιτείται ολότητα και μεγάλη κλίμακα. Ιδιαίτερα τώρα, στον καιρό της κρίσης και των εκπτώσεων.
    Αυτό που πρέπει να προσεχτεί είναι η δυνατότητα πρόσβασης στις ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ του συνδικαλιστικού οργάνου από όλους. Βεβαίως αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να απαγορεύεται ο συνασπισμος μικρότερων ομάδων. Αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτό θα τους βοηθήσει περισσότερο, ας το κάνουν, με όρους ελεύθερης αγοράς και θεσμική αναγνώριση, ΑΛΛΑ ΟΧΙ και με θεσμικά προνόμια. Αυτά πρέπει να σταματήσουν παντού.


    Κυρίως όμως, αυτό που απαιτείται είναι να βγεί από το λεξιλόγιό μας η λέξη "συμφέρον" και να αντικατασταθεί από τις λέξεις "νομιμότητα", "παραγωγικές συνθήκες εργασίας", "ανταμοιβή" και "ανάπτυξη", όπως ταιριάζει κάθε φορά. Ο όρος "συμφέρον" έχει εκφυλιστεί και στα πλαίσια προτροπής και στα πλαίσια αποτροπής, στην Ελλάδα.

    Κρίνω ότι περιγράφετε το πρόβλημα σωστά, αλλά κάνετε λάθος στην αιτιολογική ιεράρχηση και τελικά οδηγήστε σε λάθος προτάσεις για τις λύσεις.

    ReplyDelete
  37. Και στην τελική δε μας φτάνει η ΠΑΣΟΚο-ΝΔ λαίλαπα που ανοίγει σταθερά τη ψαλίδα δημόσιου-ιδιωτικού, έχουμε και τα αριστερά σκουλήκια ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ να αγωνίζονται για δαύτην, παριστάνοντας τους φιλεργατικούς, στήνοντας "εργατικά κινήματα" για ποιον λόγο?

    Για να κατεβαίνουν συνεχώς στους δρόμους ουρλιάζοντας υπερ της χοντροκώλας ΑΕΡΓΗΣ σφραγιδοβάλτρας της καρέκλας, του κλιματισμού και της πασιέντζας, όταν στην απέναντι οικοδομή ο ελαιοχρωματιστής καταστρέφει τα πνευμόνια του εισπνέοντας δηλητήρια και είναι πάνω στις σκαλωσιές μέσα στο κρύο όλη μέρα, και αμείβεται 3 και 4 φορές ΠΑΡΑΚΑΤΩ απο της σφραγιδοβάλτρα, και ΟΤΑΝ έχει δουλειά, με τα μισά ένσημα, μέσα στην ανασφάλεια και τους κινδύνους.

    Αλλα είπαμε, αυτά είναι εμπάθειες, ε jaga? Προέχει η ιδεολογία και το τι έγραψε ο Έγκελς.

    ReplyDelete
  38. Και για να γίνω και συγκεκριμένα αναφορικός με το κείμενό σας, ξεκινάτε με παράπονο για τις 700 πορείες των 100 ατόμων και "Το κατακερματισμένο εργατικό κίνημα: κάθε πεντάδα και διεκδίκηση" και καταλήγετε με την προτροπή "Ένας νέος συνδικαλισμός: η μικρή κλίμακα ως ενίσχυση του εργαζόμενου".

    Δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τη νοηματική κατεύθυνση του κειμένου.

    Αν το πρόβλημα είναι ο κατακερματισμός, τότε η λύση είναι η ενότητα.

    Αν η λύση είναι η μικρή κλίμακα, τότε δεν πρέπει να την κατηγορείτε και ως πρόβλημα.

    ReplyDelete
  39. "Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί δεν πρέπει να διαχωριστούν ως προς την εκπροσώπηση, διότι δεν πρέπει να είναι διαχωρισμένοι και ως προς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα"
    @Ventriloquist
    "Αν το πρόβλημα είναι ο κατακερματισμός, τότε η λύση είναι η ενότητα."

    Θεωρητικα τα λες σωστα. Πως ομως μπορει να επιτευχθει ενοτητα οταν οι διεκδικησεις των μεν, επιβαρυνουν τις τσεπες των δε;
    Πως θα γινει αυτο, οταν ξερεις οτι δουλευεις σκληρα για πενταροδεκαρες και αλλος καθετε και πληρωνετε απ` τους φορους σου;

    ReplyDelete
  40. @Yianniskriti:

    Που τα είδες όλα αυτά τα τραγικά που λες; Τα βασίζεις κάπου, σε συγκεκριμένες αναλογιστικές μελέτες και ισολογισμούς ΔΕΚΟ; Γιατί εγώ όσα γνωρίζω είναι 2 ή 3 φορές κάτω από αυτά που βγάζουν οι υπουργοί και τα κανάλια τους κάθε μέρα.

    Ξέρεις καμία καθαρίστρια στον ΟΠΑΠ που παίρνει μισθό 5 φορές πάνω από οικοδόμο, δηλαδή γύρω στα 3 χιλιάρικα; Για τον Χατζηεμμανουήλ και τα τσιράκια του στο ΔΣ στον ΟΠΑΠ έχεις να πεις τίποτα ή αυτοί δεν σε ενοχλούν καθόλου; Για το νέο deal με τον Κόκκαλη τα ξέρεις ή αυτό είναι υγιής επιχειρηματικότητα;

    Απόδειξη ότι το μισθολογικό και το συνταξιοδοτικό δεν είναι το πρωταρχικό πρόβλημα στα έξοδα του Δημοσίου είναι το ότι μετά από τόσες "οριζόντιες" περικοπές όλους αυτούς τους μήνες, περίπου 20% κάτά μέσο όρο, εξοικονομήθηκαν μόλις και μετά βίας 50 δις, τα οποία εξανεμίστηκαν ήδη μέσα σε ένα μήνα, λόγω των αυξημένων επιτοκίων στα ομόλογα που εκδόθηκαν το καλοκαίρι και από την αύξηση των τόκων που θα έχουμε από την επιμήκυνση της αποπληρωμής.

    Μπορείς να μας εξηγήσεις γιατί ο Παπακωνσταντίνου θέλει να χαρίσει 24,5 δις "ανείσπρακτες οφειλές" τη στιγμή που ανεβάζει ΦΠΑ και περικοπές; Μπορείς να μας εξηγήσεις γιατί αναβλήθηκε η συζήτηση για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων για τον Ιανουάριο; Και για αυτά οι ΔΥ φταίνε;

    Αυτά τα ξέρεις ή απλά σου αρέσει να δείχνεις κάποιον με το δάχτυλο για ότι στραβό σε εξοργίζει;

    ReplyDelete
  41. @Ventriloquist:

    Πολύ σωστή η επισήμανση για την ανάγκη ενότητας του συνδικαλισμού και όχι κατακερματισμού του (βασική αρχή για ισχυρή διαπραγματευτική δύναμη).

    Επίσης σωστή η παρατήρηση για τις "πορείες των 100 ατόμων", αφού σύμφωνα με την Κατσέλη αυτές θα γίνουν πολύ περισσότερες και πολύ μικρότερες σε αριθμό (εντελώς βλακώδες ως επιχείρημα).

    @Solaris:

    Οι ΔΥ εξ' ορισμού πάντα θα πληρώνονται από τις τσέπες μας και από τις τσέπες των ίδιων (αφού πληρώνουν και εκείνοι φόρους). Το ζήτημα είναι να πληρώνονται όσο πρέπει και όσα μπορούν νόμιμα να διεκδικήσουν, όπως όλοι άλλωστε.

    @YiannisKriti:

    Ακόμα δεν απάντησες, συμφωνούμε ότι κάποια αγαθά και υπηρεσίες είναι δημόσια, απαραίτητα και πρέπει να διασφαλίζονται από το κράτος προς τους πολίτες, ως βασικές κοινωνικές παροχές; Εφόσον συμφωνούμε στο "ναι", να δούμε πως μπορεί να γίνει καλύτερα.

    Τα υπόλοιπα περί "...της χοντροκώλας ΑΕΡΓΗΣ σφραγιδοβάλτρας της καρέκλας..." κτλ είναι κουραφέξαλα για τους Καψήδες και τα παράθυρα των 8.

    ReplyDelete
  42. @Solaris

    Είπαμε, δημόσιοι και ιδιωτικοί τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα.
    Επίσης, δημόσιο-εργοδότης και ιδιώτης-εργοδότης τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα.

    Η εξίσωση θα γίνει αλλού προς τα πάνω και αλλού προς τα κάτω, όπως όλοι κατανοούμε.

    Δεν υπάρχει ανάγκη ρητορικής της πόλωσης μεταξύ εργαζομένων στα πλαίσια του συνδικαλισμού για την εξυπηρέτηση εργασιακών δικαιωμάτων οποιουδήποτε. Ούτε και ανάγκη κατακερματισμού. Αυτό είναι σα να μας λέτε ότι μικρότερα συνδικαλιστικά όργανα ιδιωτικών υπαλλήλων θα έχουν ως άμεσο στόχο τη μείωση μισθών και προνομίων των δημοσίων υπαλλήλων. Και προφανώς αυτό δε στέκει, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτή η μείωση αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για εργασιακή πρόοδο. Και αποδυναμώνει ταυτόχρονα όλους τους εργαζόμενους.

    Γιατί; -Διότι η ρητορική αυτή δίνει την ευκαιρία σε εργοδότες και κυβέρνηση να ονοματίσουν την αναγκαία αυτή προϋπόθεση ΚΑΙ ικανή, ελλείψει συνδικαλιστικών οργάνων που επιδιώκουν τους θετικούς στόχους που ανέφερα παραπάνω, αντί των όποιων "συμφερόντων".

    ReplyDelete
  43. @ Jaga
    "Οι ΔΥ εξ' ορισμού πάντα θα πληρώνονται από τις τσέπες μας και από τις τσέπες των ίδιων (αφού πληρώνουν και εκείνοι φόρους). Το ζήτημα είναι να πληρώνονται όσο πρέπει και όσα μπορούν νόμιμα να διεκδικήσουν, όπως όλοι άλλωστε."

    Αυτο δεν απανταει στο ερωτημα της ενοτητας.

    ReplyDelete
  44. "Είπαμε, δημόσιοι και ιδιωτικοί τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα.
    Επίσης, δημόσιο-εργοδότης και ιδιώτης-εργοδότης τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα."

    Δεν ειπαμε, ειπες.

    "Η εξίσωση θα γίνει αλλού προς τα πάνω και αλλού προς τα κάτω, όπως όλοι κατανοούμε."

    Μιλας για ενα υποθετικο μελλον. Μιλαω για την σημερινη κατασταση.

    "Δεν υπάρχει ανάγκη ρητορικής της πόλωσης μεταξύ εργαζομένων στα πλαίσια του συνδικαλισμού για την εξυπηρέτηση εργασιακών δικαιωμάτων οποιουδήποτε."

    Οταν με τον συνδικαλιστικο μανδυα επιχειρειται η συνεχιση της καταληστευσης μου, δεν μπορω να μην μιλαω "πολωτικα"

    "Αυτό είναι σα να μας λέτε ότι μικρότερα συνδικαλιστικά όργανα ιδιωτικών υπαλλήλων θα έχουν ως άμεσο στόχο τη μείωση μισθών και προνομίων των δημοσίων υπαλλήλων."

    Καλη ιδεα!

    "Διότι η ρητορική αυτή δίνει την ευκαιρία σε εργοδότες και κυβέρνηση να ονοματίσουν την αναγκαία αυτή προϋπόθεση ΚΑΙ ικανή, ελλείψει συνδικαλιστικών οργάνων που επιδιώκουν τους θετικούς στόχους που ανέφερα παραπάνω, αντί των όποιων "συμφερόντων"."

    Την περνουν μονοι τους την ευκαιρια, δεν χρειαζετε να την παραχωρησουμε.

    Γενικα, θελω να πω, οχι κατι πρωτοτυπο βεβαια, οτι το μοντελο "παιρνω δανεια να την βγαζουμε καλα εμεις και οι φιλοι μας και στελνω τον λογαριασμο στα κοροϊδα", εχει ξοφλησει. Αυτο που πρεπει να γινει το ξερουμε ολοι. Να ξεφουσκωσει το δημοσιο και να ευνοηθει ο ιδιωτικος τομεας για να απασχολησει τον κοσμο που θα φυγει απ`το δημοσιο και για να παραχθει πλουτος. Το πως θα μοιρασθει οταν και αν παραχθει εγκειται στην σοβαροτητα μας. Το ξερουμε, αλλα πρεπει και να το συνειδητοποιησουμε.

    ReplyDelete
  45. @Solaris

    -Ναι, είπα. Οι τάσεις μεγαλομανίας μου καμιά φορά βγαίνουν στη επιφάνεια

    -Δε μιλώ για υποθετικό μέλλον. Το κράτος χρεοκόπησε και το μνημόνιο είναι εδώ.

    -Η καταλήστευσή σου θα σταματήσει όταν, αντί να αντιμάχεσαι τα συνδικαλιστικά όργανα αυτών που σε λήστεψαν, εισβάλεις σε αυτά δικαιωματικά, επικαλούμενος την ιδιότητά σου ως εργαζόμενου.

    ΣΑΦΩΣ και τα όργανα ενός εθνικού συνδικαλιστικού φορέα πρέπει να εκλέγονται από όλους τους εργαζόμενους ανεξαιρέτως. Όπως και πρέπει αυτός ο φορέας να χρηματοδοτείται από τους εργαζόμενους αποκλειστικά. Έτσι και μόνο θα είναι αντιπροσωπευτικός και ανεξάρτητος. Το κράτος έχει μόνο την υποχρέωση να αναγνωρίσει τους όποιους συνδικαλιστικούς φορείς (μικρούς ή μεγάλους) ως έχοντες το δικαίωμα επίκλησης των νόμων.

    Ανάλογα δε με τη μαζικότητα της συνδρομής τους ή τη λογική των επιχειρημάτων τους, προαιρετικά, ως φορείς συλλογικής βούλησης στην πρώτη περίπτωση ή φορείς προόδου στη δεύτερη. Το δίκιο του εργάτη λοιπόν έρχεται με την ψήφο του ως εργαζόμενου για το συνδικαλιστικό του φορέα και ως πολίτη για την κυβέρνησή του. Ως εκεί.


    -Όχι, δεν είναι καλή ιδέα, διότι ο στόχος είναι καθαρά αποδόμησης και σταματά εκεί. Ο κατακερματισμός απλώς θα αλλάξει τα πρόσωπα που σε ληστεύουν.

    -Αφού την παίρνουν την ευκαιρία μόνοι τους, ο άμεσος στόχος σου θα πρέπει να είναι να τους την στερήσεις. Αυτό το κάνεις με στόχους εποικοδομητικούς.

    ReplyDelete
  46. @ jaga,

    Τα παράθυρα των 8 με τους Καψήδες που λες, αναπαράγουν ακριβώς αυτα τα οποία πρεσβεύεις, αριστερές αμπελοφιλοσοφίες οι οποίες βαπτίζουν κάποιους βισματικά χωσμένους άεργους γραφειοκράτες ως "εργαζόμενους μεροκαματιάρηδες".

    Εγω αυτο που έχω να σου πω, είναι οτι όταν παραπάνω από τις μισές δημοσιοϋπαλληλικές θέσεις των δεκαετιών 80-90-00 είναι ΠΛΑΣΤΕΣ με ωράρια ανύπαρκτα και ανεξέλεγκτα, απλά και μόνο για να εξυπηρετούν πολιτικούς σκοπούς, και όταν το αραλίκι, η τεμπελιά και η μηδενική ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΡΓΟΥ αμείβονται καλύτερα (!) απο την παραγωγική και επίπονη εργασία του ιδιωτικού τομέα, τότε όλα τα υπόλοιπα είναι φυσικά επακόλουθα που απέχουν αστρονομικές αποστάσεις από τις θεωρίες περί "πάλης των τάξεων" και σεναρίων συνωμοσίας.

    Για τα υπόλοιπα, έχω ΗΔΗ απαντήσει, αλλα εάν δεν θέλεις να καταλάβεις και προσπαθείς να ανακυκλώνεις την κουβέντα πρόβλημα σου. Όσο για Κοκκάληδες κτλ που μου γράφεις, επειδή ο ιδιωτικός τομέας έχει κάποιους απατεώνες, αυτό κατα jaga συνεπάγεται ότι πρέπει να αφήσουμε τον δημόσιο στρατό να μας αρμέγει επ' άπειρον (!) Ωραίες λογικές, η κατσίκα του γείτονα βέρσιον2 η όλη επιχειρηματολογία.

    Λοιπόν, πέρα απο άλλα ντ' άλλων άσχετα επιχειρήματα, η ουσία είναι μια: Ιδιωτικός τομέας και δημόσιος ΔΕΝ ανήκουν στην ίδια τάξη ΟΥΤΕ και έχουν τους ίδιους "ταξικούς εχθρούς", για άλλα παλεύει ο ένας και για άλλα ο άλλος. Απλά ο δημόσιος τομέας έχει εκπροσώπηση στον υπό σήψη πολιτικό κόσμο, ενώ ο ιδιωτικός δεν έχει, αλλα υπάρχει μόνο και μόνο για να πληρώνει τα ρουσφέτια (πάρτι).

    Και όσο και να χτυπιέται η αριστερά και οι Ε-Μ-Μ-Ι-Σ-Θ-Ο-Ι (!!!) ΠΑΜΕτζήδες της που διοργανώνουν πορείες για το επίδομα φακέλου για την τεμπέλω σφραγιδοβάλτρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ούτε ανήκουν στην λεγόμενη "εργατική τάξη"!

    Οι ΔΥ είναι βισματούχοι ΑΕΡΓΟΙ, βολεμένοι γραφειοκράτες απορροή της κομματικής γλίτσας της μεταπολίτευσης, η οποία δημιούργησε τον "μεγάλο ασθενή", πνίγοντας παράλληλα κάθε παραγωγική δύναμη και αξιοποίηση ταλέντου, συρρικνώνοντας τον ιδιωτικό τομέα αποβιομηχανοποιώντας την χώρα, εισάγοντάς την στο "Greek Development model" (δανεικά απ έξω = ΔΥ = κατανάλωση = ψοφοζουν και οι άλλοι κακομοίρηδες αδιόριστοι του ιδιωτικού).

    Όσο και να φωνάζει για πάλες και τάξεις η αριστερά, ο γρασαρισμένος εργάτης στο συνεργείο που δουλεύει 10ωρα για 700 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ με τον βολεμένο που βαράει σφραγίδες και βγάζει φωτοτυπίες 2-3 ωρίτσες και αμείβεται 2000 ευρώ + εφάπαξ + χαμηλότοκα δάνεια + κατασκηνώσεις δωρεάν για τα κοπέλια + μπόνους παραγωγικότητας + επίδομα εξομάλυνσης και φακέλου και και και στον δημόσιο τομέα !

    "Που τα είδες όλα αυτά τα τραγικά που λες; Τα βασίζεις κάπου, σε συγκεκριμένες αναλογιστικές μελέτες και ισολογισμούς ΔΕΚΟ;"

    Πλανήτης γη καλεί jaga -
    Πλανήτης γη καλεί jaga - over !

    ReplyDelete
  47. @Ventriloquist:

    "...ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτή η μείωση αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για εργασιακή πρόοδο..."

    Δεν το κατάλαβα... Μείωση μισθών = εργασιακή πρόοδος; Απολύσεις/παραιτήσεις = "εξυγίανση"; Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχαν μεγάλες επιχειρήσεις, μόνο περίπτερα. Όποιος "ξεπουλάει" προσωπικό, εξαργυρώνει προσωρινή ρευστότητα εις βάρος της πιο πολύτιμης υποδομής σε μια επιχείρηση.

    "...εισβάλεις σε αυτά δικαιωματικά, επικαλούμενος την ιδιότητά σου ως εργαζόμενου...
    ...πρέπει αυτός ο φορέας να χρηματοδοτείται από τους εργαζόμενους αποκλειστικά..."


    ΠΟΛΥ σωστά, συμφωνώ 200%. Μόνο που όσοι τα λένε αυτά χαρακτηρίζονται αυτομάτως "κουκουεδιστές" ή "λαφαζανιστές", λες και έτσι αποδομείται η ουσία του επιχειρήματος, ειδικά από όσους δεν έχουν πειστικό αντίλογο.

    ReplyDelete
  48. @Solaris:

    "...Αυτο δεν απανταει στο ερωτημα της ενοτητας..."

    Όταν οι κανόνες είναι ξεκάθαροι και ίδιοι για όλους, υπάρχει αίσθημα ισονομίας και δικαιοσύνης. Αυτό είναι βασική προϋπόθεση. Αλλιώς, no justice no peace.

    "...Να ξεφουσκωσει το δημοσιο και να ευνοηθει ο ιδιωτικος τομεας για να απασχολησει τον κοσμο που θα φυγει απ`το δημοσιο και για να παραχθει πλουτος..."

    Αυτό που λες θα είχε νόημα αν βλέπαμε την ανεργία πολύ χαμηλά. Αντίθετα, είναι στο 12,5% επίσημα (πάνω από 22% ανεπίσημα). Όλοι αυτοί δεν απολύθηκαν από το Δημόσιο αλλά από τον ιδιωτικό τομέα. Συνεπώς υποψήφιοι "εργάτες" υπάρχουν. Δουλειές δεν υπάρχουν.

    ReplyDelete
  49. @Yianniskriti:

    "...επειδή ο ιδιωτικός τομέας έχει κάποιους απατεώνες, αυτό κατα jaga συνεπάγεται ότι πρέπει να αφήσουμε τον δημόσιο στρατό να μας αρμέγει επ' άπειρον..."

    ΟΧΙ λέω το ακριβώς αντίθετο. Οι μερικοί, λίγοι οι πολλοί απατεώνες, δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο, ούτε στον ιδιωτικό, ούτε στον Δημόσιο τομέα. Εσύ επιμένεις να τα κρίνεις αυτά τα δύο με εντελώς αντίθετα κριτήρια.

    "...(μπλα μπλα μπλα ΠΑΜΕτζήδες μπλα μπλα μπλα ΑΕΡΓΟΙ μπλα μπλα ταξικούς εχθρούς μπλα μπλα)...

    Εγώ ρώτησα 2-3 συγκεκριμένα πράγματα, εσύ βγάζεις διάγγελμα για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, λες και με ενδιαφέρει τι κάνουν και από που πληρώνονται στον Περισσό.

    Ξεκόλλα από την Καρατζ-Αδωνίζουσα επιχειρηματολογία γιατί δεν απάντησες ούτε για τα 24,5 δις που θέλει να χαρίσει ο Παπακωνσταντίνου σε επιχειρήσεις, για τη μείωση φόρων στο 20%, για τις "διευκολύνσεις" στις ασφαλιστικές εισφορές και την περαίωση, και ΚΥΡΙΩΣ γιατί οι "οριζόντιες" περικοπές γίνονται σε ΟΛΟΥΣ, είναι δεν είναι στο "κακό-φτου-κακά" Δημόσιο.

    "...οι δημόσιοι υπάλληλοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ούτε ανήκουν στην λεγόμενη "εργατική τάξη"!.."

    Αυτό είναι πολιτική θέση, κοινωνική άποψη ή ψυχολογικό απωθημένο; Καμία πρόταση του ποιος και πως θα γίνονται οι αντίστοιχες εργασίες έχεις; Στα νοσοκομεία ή στα σχολεία ή στην πυροσβεστική ας πούμε; Κανέναν "εθνοσωτήρα" πολιτικό έχεις να μας προτείνεις;

    Τελικά δεν μας είπες, πρέπει ή όχι να έχουμε κάποιες κρατικά διασφαλισμένες κοινωνικές παροχές ως ελάχιστη υποχρέωση της πολιτείας; (τρίτη φορά που το ρωτάω, υπόσχομαι η τελευταία)

    ReplyDelete
  50. @ jaga

    Αν δεν το κατάλαβες ότι χρειάζεται μείωση μισθών και προνομίων στο δημόσιο, λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω.

    ReplyDelete
  51. Επίσης αλλάζω την πρόταση "Η εξίσωση θα γίνει αλλού προς τα πάνω και αλλού προς τα κάτω, όπως όλοι κατανοούμε." που έγραψα παραπάνω σε "Η εξίσωση θα γίνει αλλού προς τα πάνω και αλλού προς τα κάτω, όπως όλοι κατανοούμε, πλην, τουλάχιστο, του Jaga".

    ReplyDelete
  52. @Ventriloquist:

    Επειδή βλέπω ότι το δίδυμο Normad-Parmenides έχει επηρεάσει πολλούς εδώ, παραθέτω και πάλι αυτό που έγραψα:

    "...Μείωση μισθών = εργασιακή πρόοδος; Απολύσεις/παραιτήσεις = "εξυγίανση"; Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχαν μεγάλες επιχειρήσεις, μόνο περίπτερα..."

    Διαφωνείς σε αυτό; Συρρίκνωση μιας επιχείρισης δεν σημαίνει εξυγίανση, σημαίνει ήπια αποτυχία.

    "...Όποιος "ξεπουλάει" προσωπικό, εξαργυρώνει προσωρινή ρευστότητα εις βάρος της πιο πολύτιμης υποδομής σε μια επιχείρηση..."

    Διαφωνείς μήπως σε αυτό; Πως θα ανακάμψει, αν και όποτε έχει τη δυνατότητα, χωρίς το απαραίτητο προσωπικό με εμπειρία και τεχνογνωσία;

    Αν μιλάμε για το ελληνικό Δημόσιο, σαφώς και υπάρχουν προβλήματα, αλλά αυτά δεν λύνονται ούτε με μαζικές απολύσεις μέσα σε λίγους μήνες, ούτε και λύνεται κανένα δομικό οικονομικό πρόβλημα σε σημαντικό επίπεδο (αλλού είναι η σοβαρή διαρροή χρήματος).

    Αυτό είπα. Και το αιτιολόγησα, λέγοντας ότι από τις περικοπές εξοικονομήθηκαν μόλις 50 δις ευρώ, τα οποία εξανεμίστηκαν μέσα σε 1-2 μήνες αμέσως μετά, λόγω επιτοκίων. Δηλαδή μια τρύπα στο νερό.

    ReplyDelete
  53. @ Jaga

    Όπως είπα, δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Το πρόβλημά σου είναι ή έλλειψη κατανόησης, όπως διαπιστώνεις εσύ, ή έλλειψη πνευματικής ειλικρίνειας, όπως διαβλέπω εγώ. Δεν αποκλείεται να υπάρχει και κάποιος συνδυασμός, βέβαια.

    ReplyDelete
  54. Οι πενηντάδες που χρησιμοποιούν μέσα πίεσης των εκατοντάδων χιλιάδων (πορείες στο Σύνταγμα) δείχνουν την απολίθωση του νεοελληνικού συνδικαλισμού.

    Όσο η μεγάλη διοικητική πυραμίδα που λέμε ΓΣΕΕ κρατάει αυτή τη δομή και δεν επινοεί άλλους τρόπους πίεσης, πιο αποτελεσματικούς και λιγότερο αντικοινωνικούς, τόσο θα γράφουμε στα comments για "ιερά δικαιώματα" και "ενότητα των εργαζομένων" ενώ η πραγματικότητα θα παραμένει ίδια.

    ReplyDelete
  55. @ YIANNISRITI

    Λες πολλες αληθειες φιλε, ο Μαρξ
    ο Εγκελς κλπ ζουσαν σε αλλες εποχες που δεν υπηρχε δημοκρατια
    αλλα φεουδαρχια.

    Απο εκει και περα οι ΔΥ ειναι
    μια περιεργη μορφη αεργων-υποαπασχολουμενων που πληρωνονται
    υπερβολικα πολυ.

    Και τους πληρωνουν οι κατωτεροι
    πολιτες ανεργοι ημιαπασχολουμενοι
    ΙΥ, μικροεπιχειρηματιες κλπ

    Ακουω για φαστ τρακ και αλλες
    ιστοριες.
    Αλλα λογια ν αγαπιομαστε.

    Το πρωτο που πρεπει να γινει ειναι η καταργηση των υποχρεωτικων εισφορων στο τεβε
    για να αναπνευσει το εμποριο.
    Σιγα μη γινει.
    Πως θα τα αρπαζει το κρατος αλλιως;

    Απο εκει και περα το Πασοκ παγιδευτηκε στην Ελλαδα που το ιδιο δημιουργησε , στο βασιλειο
    της γραφειοκρατιας των ΔΥ.
    Και πλεον δεν μπορει να το ταισει αλλο....

    ReplyDelete
  56. @Ventriloquist:

    Σεβαστή η γνώμη σου, αλλά αποφεύγεις (και εσύ, όπως και πολλοί άλλοι) να απαντήσουν στα πολύ απλά πράγματα που ρωτάω για την απόλυση προσωπικού στις επιχειρήσεις.

    Όλοι μπορούμε να λέμε τη γνώμη μας, αλλά τουλάχιστον οφείλουμε να την αιτιολογούμε κάπως με βάση την προσωπική αντίληψη του καθενός. Το να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο για αδυναμία κατανόησης δείχνει απουσία επιχειρήματος.

    ReplyDelete
  57. "γιατί δεν απάντησες ούτε για τα 24,5 δις που θέλει να χαρίσει ο Παπακωνσταντίνου σε επιχειρήσεις"

    Και τι είμαι, κυβερνητικός εκπρόσωπος να σου απαντώ για το τι κάνει ο κάθε υπουργός?

    " «οι δημόσιοι υπάλληλοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ», Αυτό είναι πολιτική θέση, κοινωνική άποψη ή ψυχολογικό απωθημένο; "

    Η πραγματικότητα που αρνείστε να δείτε είναι. Και δεν είναι ουτε πολιτικό το ζήτημα, ουτε ψυχολογικό. Είναι μια κοινωνική πραγματικότητα, που εδώ και χρόνια προσπαθεί η ευρύτερη αριστερά να κρύψει σκεπάζοντάς την με ιδεολογικές μπαρούφες ώστε να υπνωτίζει τους ιθαγενείς και να μην καταλαβαίνουν ποιους πληρώνουν και ποιοι τους δουλεύουν.

    "Τελικά δεν μας είπες, πρέπει ή όχι να έχουμε κάποιες κρατικά διασφαλισμένες κοινωνικές παροχές ως ελάχιστη υποχρέωση της πολιτείας;"

    Βεβαίως. Αλλα οι κοινωνικές παροχές πρέπει να δίνονται σε ΟΛΟΥΣ, και όχι μόνο στους βολεμένους κατόπιν διεκδικήσεων από τα λόμπι τους. Και δεν έχω δει ποτέ, ούτε την αριστερά ούτε τους ίδιους τους κρατικοδίαιτους να αγωνίζονται για ΕΝΑ ασφαλιστικό ταμείο, ΙΔΙΕΣ παροχές, ΙΔΙΕΣ κρατήσεις για ΟΛΟΥΣ τους μισθωτούς. Αντιθέτως, αγωνίζονται για τις συντεχνίες τους, το τομάρι τους και όλοι οι άλλοι να πάνε να…

    Τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των κρατικοδίαιτων ΔΥ με τους πραγματικά εργαζόμενους (=ιδιωτικός ΚΑΙ ΜΟΝΟ ιδιωτικός τομέας) φαίνονται πεντακάθαρα απο τα διαφορετικά ασφαλιστικά ταμεία (στοιχείο διαφοροποίησης), καθώς η άρχουσα γραφειοκρατική τάξη έχει ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη και ευνοϊκούς όρους συνταξιοδότησης (οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ είχαν πει το περίφημο "δε θέλουμε το ΙΚΑ σας").
    Φαίνονται ακόμη και απ’ το μοίρασμα του κρατικού προϋπολογισμού όπου το μεγάλο μοιράδι πηγαίνει στους κρατικοδίαιτους-γραφειοκράτες (και τα ασφαλιστικά ταμεία τους), ενώ στους υπόλοιπους εκτός πάρτυ ίντιοτς άνεργους, ΙΥ κτλ μοιράζονται τα ψίχουλα (ΙΚΑ , 450 ευρώ επίδομα ανεργίας για 1 χρόνο και ΔΙΑΛΥΜΕΝΑ δημόσια σχολεία και νοσοκομεία).

    Και αυτό που αρνείται να δει η σημερινή αριστερά (γιατί ΟΛΟΙ τους είναι βολεμένοι αργόμισθοι μέσα στο δημόσιο) είναι ότι η γραφειοκρατική-συντεχνιακή τάξη που λέγεται ΔΥ έχει ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ συμφέροντα 180 ΜΟΙΡΩΝ με την πραγματικά εργατική τάξη του ιδιωτικού τομέα , κι αυτό φάνηκε και πάλι με τις οικιοθελείς αποχωρήσεις ΟΤΕ, Ολυμπιακής, ΟΛΠ κτλ όπου δόθηκαν δις ευρώ απ τον κρατικό προϋπολογισμό για να ευνοηθούν (και με υψηλές συντάξεις) οι άεργοι βολεμένοι.

    Εν αντιθέσει με τις άλλες επιχειρήσεις του Ιδιωτικού που κλείνουν και δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ, μα ΚΑΜΙΑ προστασία για τους απολυμένους ή τους συνταξιούχους του ΙΚΑ που δουλεύουν σαν τα σκυλιά μια ολόκληρη ζωή για να πάρουν στα 65 μια ψωροσύνταξη των 700 ευρώ (όταν ένας πυροσβέστης δημοσίου λαμβάνει 2500 ευρώ καθαρά σύνταξη, και όταν δούλευε δούλευε 2 μέρες την εβδομάδα –με το σύστημα κολλάμε τα 8ωρα και έχουμε 5 μέρες ρεπό την εβδομάδα).

    ΥΓ Και δεν είναι το ύφος γραφής οξύ, αλλα αυτές οι αδικίες τοξικές και μας δηλητηριάζουν την ζωή καθημερινά.

    ReplyDelete
  58. @ valo

    ευχαριστώ ρε φίλε. Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να μας φαίνονται περίεργα και ακαταλαβίστικα τα αυτονόητα σε αυτη την χώρα.

    Φτασαμε στο σημείο να πλουτίζουν και να κονομάνε οι γλυφτρο-γιωτάδες της κοινωνίας ΔΥ, και οι ικανοί και μάχιμοι εργαζόμενοι που παράγουν έργο (πλούτο) να θεωρούνται σκουπίδια και αποτυχημένοι της ζωής, και να φυτοζωούν. Ιδού η σοσιαλιστική αλλαγή του αλκοολικού τεκίλα Ανδρέα Παπανδρέου.

    ReplyDelete
  59. @Yianniskriti:

    Αυτά που λες έχουν μια ισχυρή δόση αλήθειας, αλλά εναντιώνεσαι σε λάθος (ήσσονος σημασίας) στόχο.

    Δεν σου κάνει εντύπωση που παντού, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, προωθούνται με το στανιό τα ίδια ακριβώς, "άδικα αλλά αναγκαία" μέτρα, τύπου "οριζόντιων περικοπών" και "έκτακτης ανάγκης", πάντα με την υπόσχεση ότι κάποια στιγμή θα γίνουν πιο δίκαια;

    Ούτε όλες οι χώρες είχαν το ίδιο άχρηστους ηγέτες όπως εμείς εδώ, ούτε μαγείρεψαν τόσο πολύ τα λογιστικά τους (βλέπε νομική προσφυγή Bloomberg για στοιχεία Ελλάδας), ούτε πάσχουν από "στρατούς ΔΥ" όπως εμείς. Παρόλα αυτά, η αντιμετώπιση είναι ακριβώς η ίδια, "μονόδρομος", "κατάσταση πολέμου" και χαϊβανίτιδα στα ΜΜΕ.

    Αυτό λέω και αυτό πρέπει όλοι να καταλάβουμε. Γιατί όσοι ΔΥ και να απολυθούν, τα δομικά προβλήματα δεν λύνονται με τέτοια νοοτροπία.

    ReplyDelete
  60. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  61. Αφιερωμένο εξαιρετικά (όχι σε σχολιαστές εδώ μέσα, για να μην παρεξηγούμαι):

    "Suicide attempt in Romanian parliament as MPs debate cabinet no confidence vote" (23/12):
    http://www.sofiaecho.com/2010/12/23/1016578_suicide-attempt-in-romanian-parliament-as-mps-debate-cabinet-no-confidence-vote

    "...The man, wearing a t-shirt that read "You have killed our future", jumped...
    ...(PM) 'I know and understand that many Romanians are doing very poorly and this is not anyone's exclusive fault'...
    ...Romania has to pass in order to receive bailout funding from the European Union and the International Monetary Fund..."


    Σας θυμίζει κάτι ο Emil Boc (πρωθυπουργός) και οι δηλώσεις του; Σας θυμίζει κάτι η "συνταγή" του γιατρού εκεί (Στρος Καν);

    Η ψηφοφορία στη Ρουμανική βουλή όχι μόνο έγινε με "κομματική πειθαρχία", αλλά ούτε καν αναβλήθηκε λόγω του γεγονότος.

    Καλά Χριστούγεννα σε όλα τα παχύδερμα του κόσμου! Τουλάχιστον θα περάσουμε ενδιαφέρουσα χρονιά το 2011.

    ReplyDelete
  62. @goas
    kai fysika ftaiei h elliniki koyrado-astynomia poy protima na kleinei toys dromoys anti na periorizei tis "pareoyles" sta pezodromia opws stin Amieriki

    oso gia ti gree min gelieste- lysi einai h dialysi tis.DEN ANTIPROSWPEYEI KANENA PLEON
    Kai oyte kaneis 8a asxoli8ei me aytin. Poios apo edw mesa psifise pote gia ti gsee ?

    Gia deite ti synebei stin Boeing otan to swmateio twn mixanoyrgwn ekane apergia- stis HPA telika h apergia exei noima enw stin Ellada...18.5 mis8oys ston OPAP

    ReplyDelete
  63. @yanniskriti

    Φίλε σε έχω κάνει ποστ, εδώ και καιρό!:

    http://dpurpler2.blogspot.com/2010/05/blog-post_25.html

    ReplyDelete
  64. @ DPurpler

    με τιμάς πολύ φίλε μου, και σ’ ευχαριστώ. Αν και δεν θα ΄λεγα πως νιώθω ότι εκπροσωπώ την γενιά μου έτσι όπως ακριβώς το περιγράφεις στο μπλογκ σου… κάθε άλλο. Απλά ένας ακόμη φρικαρισμένος απ’ όλα αυτά που ζω εκεί έξω είμαι, τίποτα παραπάνω. Και τις διάφορες «ιδεολογίες» τις έχω χεσμένες. Για αυτά τα οποία γράφω, θέλω να έχω συνεργάτες την απλή λογική και την παρατήρηση. Η πολυσπουδαγμένη γενιά μου, παρ όλους τους τίτλους, τα προσόντα και το υψηλό μορφωτικό επίπεδο, στην μεγάλη της πλειοψηφία ουτε καν έχει καταλάβει τι έχει παιχτεί εδώ και χρόνια πάνω στις πλάτες της.

    Και εγω προσωπικά ότι γράφω, δεν το γράφω για τους με 10 μάστερ «φιλελεύθερους» της γενιάς μου από την Νέα Φιλοθέη, αλλα για την κοπελίτσα που χτυπάει 12ωρα νυχτερινά στο σαντουιτσάδικο για 600 ευρώ, για τον ντελιβερά που τρώει το ψοφόκρυο της αρκούδας καθε βράδυ για να ανεβάσει τις πίτσες πάνω στις Βασιλειές για 3,5 ευρώ την ώρα, για τον ελαιοχρωματιστή που αναπνέει δηλητήρια και παλεύει στις σκαλωσιές όλη μέρα, και δουλεύει ΟΤΑΝ έχει δουλειά και μονο με τα μισά ένσημα, και για τον κάθε εργαζόμενο – εργάτη στον ιδιωτικό τομέα που τρέχει και δεν φτάνει.

    Και επίσης, για τον βλάκα εκείνο μπας και ξυπνήσει, που βγαίνει και φωνάζει στους δρόμους για λογαριασμό του ΠΑΜΕ και του κάθε πολιτικού έμμισθου αλήτη, ειδικά της «αριστεράς» (που το παίζει και... προστάτης μας) η οποία μοσχοπουλάει άσχετες θεωρητικές αρλούμπες του 19ου αιώνα σε γηπεδικούς οπαδούς-κορόιδα της πολιτικής (κράχτες).

    ΥΓ. Απο το blog σου:

    "Κάποιος αναγνώστης, ομόματι Yanniskriti, που δεν έχει (ή δεν θέλει να δημοσιεύσει) ο άνθρωπος κάποιο δικό του blog"

    Πολλές φορές έχω σκεφτεί να τα συγκέντρωνα όλα σ’ ένα μπλόγκ, αλλα πόσοι θα τα διαβάσουν? Meta tags θα κάθομαι να χρησιμοποιώ? (λολ). Όχι άλλος χαμένος χρόνος φίλε μου…

    "Καλή ανάγνωση! (Είδατε; Μπορώ κι εγώ να γράφω χωρίς να βρίζω άμα θέλω. Αλλά δεν το φχαρστιέμαι έτσι)."

    Πόσο σε νιώθω ρε φίλε !

    ReplyDelete
  65. Και για να μην αφήνω σκοτεινά σημεία, μιας και μιλήσαμε για ιστορικά πρόσωπα, ορίστε τι γράφουν τα αριστερά προς κατήχηση έντυπα περι Ένγκελς:

    «Ο Ένγκελς γεννήθηκε το 1820 στην πόλη Μπάρμεν της επαρχίας Ρήνου του βασιλείου της Πρωσσίας. Ο πατέρας του ήταν εργοστασιάρχης. Το 1838 για οικογενειακούς λόγους ο Ένγκελς αναγκάστηκε, πριν ακόμα τελειώσει το γυμνάσιο, να πάει υπάλληλος σ’ έναν εμπορικό οίκο της Βρέμης. Η απασχόληση με το εμπόριο δεν εμπόδισε τον Ένγκελς να συνεχίζει την επιστημονική και πολιτική του μόρφωση. Από μαθητής ακόμα του γυμνασίου μίσησε την απολυταρχία και την αυθαιρεσία των δημόσιων υπαλλήλων

    Απο Β. Ι. Λένιν: Φρίντριχ Ένγκελς
    http://www.marxistbooks.gr/afieroma_a.htm


    Τώρα, με ποια λογική η Ελληνική αριστερά παρουσίαζει στους λόγους της τον Έγκελς ως «υποστηρικτή και προστάτη των ΔΥ», ενώ σε άλλες αναφορές γράφουν τα ανάποδα, μόνο αυτοί ξέρουν. Αλλα προκειμένου να διαφυλάξουν την μηχανή που γεννάει χρήμα για τις τσέπες τους (δημόσιο αεργείο), μέχρι και αστροναύτες μπορεί να κάνουν τους μεγάλους τους δασκάλους Κάρολο και Φρίντριχ.

    Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

    ReplyDelete
  66. Kritike kane diko sou blog ... telos!

    ReplyDelete