Friday, February 26, 2010

Περί ... citoyen και bourgeois

Της Ελένης Μπαλαμώτη*

Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών έχουν εισβάλει δυναμικά στη ζωή μας έννοιες όπως διαβούλευση, ανοιχτή διακυβέρνηση, ηλεκτρονική δημοκρατία, συμμετοχή, συνδιαμόρφωση και συναπόφαση. Η νέα Κυβέρνηση, υπέρμαχος της άσκησης εξουσίας με «ανοιχτότητα» (“openness” – κατά τις επιταγές και της Ευρωπαϊκής Ένωσης), προκηρύσσει πολιτικές θέσεις με ανοιχτές σε όλους διαδικασίες, αναρτεί νομοσχέδια για συζήτηση και διαβούλευση, μέσω της γνωστής πλέον σε όλους ιστοσελίδας opengov.gr, πραγματοποιεί «ανοιχτά» Υπουργικά Συμβούλια, δημοσιοποιεί μέσω του διαδικτύου προϋπολογισμούς, εγκυκλίους και αποφάσεις.

Η πρακτική αυτή έχει επικριθεί από πολλούς ως ένα καθαρό επικοινωνιακό τέχνασμα, το οποίο οδηγεί σε καθυστερήσεις, αρρυθμίες και αστοχίες, ενώ από τη άλλη πλευρά, συναντά φανατικούς οπαδούς, που ισχυρίζονται ότι η τακτική αυτή συνιστά μια ουσιαστική, καινοτόμο και μεταρρυθμιστική πολιτική επιλογή.

Από την κλασική θεωρία Δημοκρατίας του Αριστοτέλη, στην οποία κυριαρχεί η έννοια του ενεργού πολίτη, η εναλλαγή των ρόλων άρχοντος και αρχομένου, ανθίζει η έννοια της άμεσης συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων και του δημοσίου συμφέροντος (συμφέρον της πόλης) και της θεωρίας του Rousseau, στην οποία δεσπόζει η έννοια της άμεσης, συμμετοχικής δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της γενικής θέλησης (η περίφημη volonte generale), δυστυχώς έχουμε μεταβεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών σε μια νέα θεωρία Δημοκρατίας, στην οποία, σύμφωνα με το Schumpeter κάθε πολίτης είναι καταναλωτής – θεατής της πολιτικής ζωής, ενώ σύμφωνα με τον Downs κυριαρχεί η έννοια του free-rider, δηλαδή του πολίτη που δε συμβάλλει στα κοινωνικά βάρη, αλλά επιδιώκει μόνο να επωφεληθεί από το κοινωνικό όφελος.

Στο πλαίσιο της νέας θεωρίας τα όρια της δημοκρατίας στενεύουν μέσα από μια σειρά χωρισμών: αυτών που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και όσων συμμετέχουν παθητικά σε αυτή, αυτών που διαθέτουν ελεύθερο χρόνο και μέσα να ασχοληθούν με την πολιτική και σε όσους στερούνται αυτών των προϋποθέσεων.

Η νέα θεωρεία εξαλείφει τη φυσιογνωμία του πολίτη προς όφελος εκείνης του καταναλωτή και εκείνης του μετόχου. Ο χώρος που παραχωρείται στο πολιτειακό συρρικνώνεται διαρκώς, ενώ επεκτείνεται ο χώρος που προσιδιάζει στο ιδιοτειακό. Η νέα θεωρία δημοκρατίας εισάγει το στοιχείο της αβεβαιότητας και της έλλειψης επικοινωνίας για να νομιμοποιήσει το ρόλο των ηγεσιών. Όμως, σύμφωνα με τον Barber, η Δημοκρατία δεν είναι συνώνυμο της ελεύθερης αγοράς. Οι αγορές μας δίνουν ατομικές παρά συλλογικές λύσεις έκφρασης. Προωθούν ατομικούς και όχι συλλογικούς στόχους. Λειτουργούν με βάση το «εγώ» και όχι το «εμείς».

Άλλωστε, η ποιότητα της Δημοκρατίας δεν εξαρτάται από την ποιότητα της ηγεσίας, αλλά από την ποιότητα των πολιτών. Έργο της Δημοκρατίας είναι η εκπαίδευση του πολίτη. Η θεωρία της Δημοκρατίας περιέχει το ιδεώδες της ηθικής παιδείας των πολιτών και το αίτημα της ίδρυσης θεσμών που θα την καλλιεργήσουν.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ανοιχτές διαδικασίες ηλεκτρονικής συμμετοχής και διαβούλευσης που εισάγει στη χώρα μας η νέα Κυβέρνηση αποτελούν μια ουσιαστική πολιτική μεταρρύθμιση, μια καινοτόμο πολιτική επιλογή, μεταφέροντας τον αέρα της αρχαίας Αθήνας, της κλασσικής Δημοκρατίας και της άμεσης συμμετοχής των πολιτών σε μια νέα ηλεκτρονική, ψηφιακή εποχή. Στη σύγχρονη, ηλεκτρονική πλέον, «Αγορά» οι πολίτες μπορούν ελεύθερα και άμεσα να διατυπώνουν τη γνώμη τους, να εκφράζουν τις προτάσεις τους, να συμμετέχουν και να συνδιαμορφώνουν.

Σε μια χώρα, στην οποία κυριαρχεί μια πανίσχυρη εκτελεστική εξουσία, στην οποία τα φαινόμενα κρατικής αυθαιρεσίας είναι συχνά, σε ένα κράτος αμιγώς πρωθυπουργοκεντρικό, στο οποίο ο Πρωθυπουργός είναι primus solus και όχι primus inter pares, είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθούν θεσμικά αντίβαρα στην εκτελεστική εξουσία (κατά το “checks and balances”).

Ο στόχος αυτός είναι δυνατό να επιτευχθεί πρωταρχικά και κυρίαρχα με την ενδυνάμωση της έως τώρα αδύναμης, ατροφικής και καχεκτικής Κοινωνίας Πολιτών, η οποία παρέμενε σε τροχιά εξάρτησης και υποτέλειας έναντι του Κράτους. Όσο πιο εκτενής και διαφοροποιημένη η Κοινωνία των Πολιτών τόσο περισσότερο η κρατική Διοίκηση και η γραφειοκρατία θα έρχεται αντιμέτωπη και θα εξισορροπείται. Με αυτόν τον τρόπο, ενισχύεται η δυνατότητα της κοινωνίας να κρατά το κράτος υπόλογο και συνεργάσιμο μαζί της. Θεσμοί και οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών που είναι ανεξάρτητοι τόσο από το Κράτος όσο και από την αγορά μπορούν, σύμφωνα με τον καθηγητή Α. Μακρυδημήτρη να προβάλουν ως ένα είδος προστατευτικού τείχους απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία και στη γραφειοκρατική παραμόρφωση όσο και απέναντι στην επικυριαρχία μιας εμπορικής και κερδοσκοπικής λογικής σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Η ενεργός Κοινωνία Πολιτών ενισχύει την ποιότητα της δημοκρατίας και διευρύνει το ρόλο του πολίτη στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που των αφορούν.

Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερα κρίσιμος είναι ο ρόλος της προσφάτως επικυρωμένης Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία ενισχύει τη συμμετοχή και διαβούλευση Ευρωπαϊκής Ένωσης – ευρωπαίων πολιτών μέσω του θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, σύμφωνα με τον οποίο ευρωπαίοι πολίτες, ομάδες πίεσης και μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν τη δυνατότητα με τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να νομοθετήσει για συγκεκριμένο ζήτημα.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζεται ότι δραστηριοποιούνται περί τις ένα εκατομμύριο μη κυβερνητικές οργανώσεις, δημιουργώντας ένα αντιστάθμισμα στην έλλειψη ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων. Τα παλιότερα αιτήματα των κοινωνικών κινημάτων, όπως καταπολέμηση της φτώχειας, της κοινωνικής εξαθλίωσης και της πολιτικής καταπίεσης, έχουν δώσει τη θέση τους στα νεότερα, στα οποία κυριαρχούν η προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και η βελτίωση της ποιότητας ζωής και δημοκρατίας.

Σε μια νέα, ελπιδοφόρα, συμμετοχική κοινωνία, ο πολίτης πρέπει να υιοθετήσει το ρόλο που ο Rousseau αποκαλεί “citoyen”, αφήνοντας πίσω την ιδιότητα του “bourgeois”, πρέπει να εξελιχθεί από πολίτη του κράτους σε πολίτη της πολιτείας. Το άτομο καλείται να μεταλλαχθεί από απλό μέλος της ιδιωτικής κοινωνίας του κράτους σε εταίρο του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι, όντας συμμέτοχος και όχι απλώς μέτοχος.

Η έννοια της «εταιρικότητας» (partnership) απαιτεί την πολιτειακή συγκρότηση της κοινωνίας και την εστίαση του σκοπού της πολιτικής στην κοινωνική βούληση. Η κοινωνία πρέπει να απορροφήσει το ουσιώδες της πολιτικής και να αναλάβει την καθολική πολιτική αρμοδιότητα. Άλλωστε, η έννοια του πολίτη συνάδει με την ελευθερία, ελευθερία όχι μόνο ατομική, αλλά κοινωνική και πολιτική. Έτσι παραμένει πάντα επίκαιρη η ρήση του Tocqueville: “Civil associations therefore facilitate political association”, δηλαδή η Κοινωνία Πολιτών υποστηρίζει και διευκολύνει την πολιτική κοινωνία και τη δημοκρατία.

*Η Ελένη Μπαλαμώτη είναι Δικηγόρος και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της G700. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Γνώμη της Μαγνησίας.

19 comments:

  1. "Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών έχουν εισβάλει δυναμικά στη ζωή μας έννοιες όπως διαβούλευση, ανοιχτή διακυβέρνηση, ηλεκτρονική δημοκρατία, συμμετοχή, συνδιαμόρφωση και συναπόφαση."

    Να το πρόβλημα. Μιλάμε πολύ. Και φτιάχνουμε νέους όρους, αντί να φτιάχνουμε αυτοκίνητα να τα πουλάμε στους Κινέζους. Επειδή κανένας άλλος δεν μιλάει Ελληνικά εκτός από εμάς, κανένας δεν πρόκειται να αγοράσει τις λέξεις μας. Πρέπει να φτιάξουμε προϊόντα να τους πουλήσουμε.

    Επί τη ευκαιρία, να συγχαρώ όλους όσους παράγουν τα εξαιρετικής ποιότητας τυριά, λάδια, παξιμάδια, ελιές κλπ που πωλούνται σε καταστήματα στην Αμερική συνήθως στο gourme section. Είναι πραγματικά κορυφαίας ποιότητας με γεύση που δεν βρίσκει κανείς στα γαλλικά βρωμοτύρια που είναι και πιο ακριβά ή στα τελείως άγευστα γερμανικά προϊόντα (εκτός κρασιού - να λέμε και του στραβού το δίκιο έχουν το καλύτερο κρασί οι γερμανοί).

    Μακάρι και άλλοι τομείς της Ελληνικής παραγωγής να μπορούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των τυριών, ελιών, λαδιών κλπ νοστιμότατων προϊόντων που εξάγονται με μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ.

    ReplyDelete
  2. Και θα ήθελα η γενιά των 700 να αρχίσει να προβάλει ανοιχτά τις καλές Ελληνικές βιομηχανίες με δυνατότητες ανάπτυξης και εξαγωγής προϊόντων, ώστε να πάνε οι νέοι να εργαστούν εκεί.

    (καλύτερο από το να αναμασάνε απόψεις βαρετών ακαδημαϊκών και να διακατέχονται εν έτη 2010 από ιδεολογίες και ταμπού που δεν είναι ούτε για εφήβους με IQ φρυγανιάς)

    ReplyDelete
  3. Ωραίο και καλογραμμένο το άρθρο του πόστ.Επίκαιρο και μέσα στο χαρακτήρα της "Γ700".Λίγο "μεγάλο και ακαδημαικό" αλλά "τα δοκιμιογραφικά κείμενα πάσχουν πάντα απο αυτά τα δύο κακά".

    ReplyDelete
  4. Η Ελλάδα υπέρ της ΑΓΟΡΑΣ και κατά των "αγορών".

    Ο Ελληνικός πολιτισμός σημάδεψε την ανθρώπινη ιστορία με τις λέξεις του.Ακόμα και σήμερα τα πιό καινοτόμα τεχνολογικά επιτεύγματα καταφεύγουν στον "Ελληνικό θησαυρό λέξεων" για να βρούν τον καταλληλότερο τρόπο νοηματοδότησής τους.
    Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ "ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ" ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ,ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΣ.
    Χαρη σαυτό το πολιτισμό μας και τις λέξεις μας, σήμερα,με το οικονομικό δράμα που περνάμε,όλοι οι μορφωμένοι άνθρωποι όλου του κόσμου ξύπνισαν και θέλουν να μας υπερασπιστούν στη προσπάθεια που κάνουμε να βγούμε απο τη κρίση.Το:"ολοι είμαστε Ελληνες" της Γαλλικής Μόντ αρχίζει σιγά-σιγά να δημιουργεί ένα παγκόσμιο κίνημα υπεράσπισης της Ελλάδας από τις "αγορές".
    Το βαρύ μας όπλο είναι η ιδεολογικοποίηση και διεθνοποίσηη της κρίσης με όχημα τις λέξεις μας και το πολιτισμό μας.

    ReplyDelete
  5. "Αγορά" vs "Markets"

    Αγορά(συμμετοχή,διαβούλευση,συναπόφαση,λογοδοσία,αξιολόγιση,ενεργός πολίτης...);

    ή

    Αγοροκρατία(CDS,SPREADS,BONDS,ASSETS,SHAREHOLDERS,PROFITS,GOLDENBOYS..);

    ReplyDelete
  6. Ο Ομπάμα διαβουλεύεται... για τη μεταρρύθμιση του "Ασφαλιστικού"
    --
    "Εναλλάσσοντας ευγενικά σχόλια και κατά μέτωπο επιθέσεις συζητούσαν επί έξι ώρες την Πέμπτη ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και βουλευτές το σχέδιο για τη μεταρρύθμιση στο αμερικανικό σύστημα περίθαλψης, ενώ ολόκληρη τη συνάντηση μετέδωσε ζωντανά η τηλεόραση".

    Ενα παράδειγμα "αγοράς" vs "αγοροκρατίας".Για όσους κατοικοεδρεύουν στις ΗΠΑ.

    ReplyDelete
  7. Η ναυτιλία είναι αναμφίβολα το βαρύ μας πυροβολικό με τον τουρισμό. Και ο αγροτοδιατροφικός τομέας έχει μέλλον πιστεύω Λευτέρη. Και η πράσινη ενέργεια αλλά πρέπει γρήγορα να τελειώνει το νομοθετικό έργο για να ξεκινήσουν επενδύσεις.

    ReplyDelete
  8. Είναι καλό που γίνεται διαβούλευση. Έτσι τίποτα δε μένει κρυφό και δημιουργείται και βάση νομιμοποίησης των όποιων μεταρρυθμίσεων. Είναι θετική η παρουσία μιας αγοράς ιδεών.

    ReplyDelete
  9. Παρμενίδη, εγώ είμαι από τους θερμούς υποστηρικτές της ελληνικής, αλλά προς το παρόν δεν αγοράζουν οι ξένοι διότι δεν έχουν "σάλιο" και η νέα γενιά της δύσης ασχολείται πιο πολύ με το iPhone - κακή χρήση της γλώσσας μέσω τηλεγραφικών μηνυμάτων.

    Ο ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

    α) Οι αγρότες στις ΗΠΑ έχουν πρόβλημα αγοράς υλικών. Η παραγωγή θα μειωθεί εδώ.

    β) Τα παγκόσμια αποθέματα τροφίμων είναι στα χαμηλότερα επίπεδα από το Β'ΠΠ.

    γ) Ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται ραγδαία.

    δ) Οι ασιάτες αρχίζουν να μετατρέπονται σε καταναλωτές.

    ε) Οι Έλληνες έχουν πείρα στον αγροτικό τομέα και ορισμένα από τα προϊόντα μας είναι κορυφαίας ποιότητας.

    ReplyDelete
  10. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  11. @lefteris:

    Αυτό που γράφεις για αγορά των iPhone είναι σωστό, αλλά από την άλλη είναι εντελώς αντίθετο από αυτά που γράφεις παρακάτω περί αγροτικής παραγωγής.

    Τρόφιμα θα χρειαζόμαστε πάντα, αλλά πλέον η αγορά κινείται κυρίως σε επίπεδο υπηρεσιών και ενέργειας, τουλάχιστον στις δυτικές χώρες. Η βιομηχανία ψυχαγωγίας (ταινίες, μουσική, computer games) είναι μεγαλύτερη από αυτή των τροφίμων και των πρώτων υλών και είναι συγκρίσιμη με αυτή της ενέργειας. Άρα, εμάς δεν μας απασχολεί πως θα επιβιώσουμε αλλά πως θα γεμίσουμε με βενζίνη το αυτοκίνητο για να πάμε σινεμά.

    Έπειτα, αυτό που γράφεις:

    "β) Τα παγκόσμια αποθέματα τροφίμων είναι στα χαμηλότερα επίπεδα από το Β'ΠΠ."

    ...απλά δεν ισχύει. Στην πράξη, οι βιομηχανία τροφίμων αρχίζει να λειτουργεί όπως αυτή των καυσίμων, δηλαδή δημιουργεί τεχνητές "κρίσεις" για να αυξήσει τις τιμές (όπως έγινε πριν 2-3 χρόνια με το ρύζι). Αυτό δεν σημαίνει ότι μας λείπουν τα τρόφιμα εδώ στις δυτικές χώρες. Μάλλον ισχύει το αντίθετο. Επειδή οι φτωχές χώρες δεν είναι βιώσιμοι καταναλωτές, εμείς εδώ έχουμε τόσα πολλά που δημιουργείται κρίση "πληθωρισμού".

    Ταυτόχρονα, γίνονται αδυσώπητες προσπάθειες να αποσυρθούν από την αγορά οι "ελεύθερες" πρώτες ύλες και η διάθεσή τους να γίνεται μόνο μέσω πολύ λίγων εταιριών, με "ειδικές βελτιώσεις" (βλ. Monsanto). Άρα αυτό εξηγεί και το (α) που αναφέρεις για έλλειψη αγροτικών πρώτων υλών, συν φυσικά και η εντελώς ηλίθια τάση χρήσης τροφίμων για παραγωγή βιοκαυσίμων.

    "ε) Οι Έλληνες έχουν πείρα στον αγροτικό τομέα και ορισμένα από τα προϊόντα μας είναι κορυφαίας ποιότητας."

    Και αυτό είναι επίσης λάθος, εκτός αν εννοείς το 10% των αγροτών που πραγματικά δουλεύουν, που δεν βασίζονται σε τεχνητές επιδοτήσεις και που δεν απασχολούν ανασφάλιστους αλλοδαπούς στα χωράφια, ώστε οι ίδιοι να ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία.

    Συμπέρασμα: σε μια χώρα χωρίς βιομηχανία και χωρίς εξαγώγιμα προϊόντα υψηλής ζήτησης (π.χ. αυτοκίνητα), ούτε αξιοποιήσιμο ορυκτό πλούτο (για διάφορους λόγους), η σωστή κατεύθυνση είναι: (1) επικέντρωση στις υπηρεσίες, όχι με την έννοια του τουρισμού ή των ξενυχτάδικων για τους τουρίστες, και (2) η αξιοποίηση των ΑΠΕ για παραγωγή και εξαγωγή φθηνής ενέργειας στους γείτονες, και μάλιστα με "καθαρό" τρόπο για εμάς.

    Οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση, αναπτυξιακή και οικονομική, αποτελεί "μπάλωμα" με ημερομηνία λήξης και μεγάλο ρίσκο σε περίπτωση άλλης μια κρίσης τα επόμενα 20-30 χρόνια.

    ReplyDelete
  12. "Τα παλιότερα αιτήματα των κοινωνικών κινημάτων, όπως καταπολέμηση της φτώχειας, της κοινωνικής εξαθλίωσης και της πολιτικής καταπίεσης, έχουν δώσει τη θέση τους στα νεότερα, στα οποία κυριαρχούν η προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και η βελτίωση της ποιότητας ζωής και δημοκρατίας".

    Συνοπτικά: Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο!

    ReplyDelete
  13. Δε γνωρίζω κανέναν του οποίου η γνώμη να επηρέασε έστω ελάχιστα σε κάποια απόφαση που μας αφορά. Τελευταία οι αποφάσεις που μας αφορούν παίρνονται κάπου μακρυά (φερ' ειπείν "Καλλικράτης"), και καλούμαστε να συμμορφωθούμε.
    Τι είν' αυτά τα απίστευτα θεωρητικά περί citoyen που λέτε;

    ReplyDelete
  14. Όχι λέτε. Λέει. Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι ανά τακτά διαστήματα πλέον θα αναρτώνται άρθρα γνώμης μελών του Επιστημονικού Συμβουλίου της G700 που θα υπογράφονται προσωπικά και θα έχουν περισσότερο ακαδημαϊκό προσανατολισμό. Θα δημιουργηθεί και σχετικό link.

    Περί citoyen και διαβούλευσης τώρα. Όλοι γνωρίζουμε ότι τις όποιες αποφάσεις έτσι κι αλλιώς τις παίρνει στην τελική η εκάστοτε κυβέρνηση. Ωστόσο είναι θετικό ότι τα σχέδια νόμου βγαίνουν σε δημόσια διαβούλευση δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να πει την άποψή του. Είναι επίσης θετικό ότι με το κλείσιμο της διαβούλευσης επιβάλλεται να γίνεται γραπτή αναφορά και ανάλυση-κατάταξη των παρατηρήσεων των σχολιαστών καθώς και ανάδειξη των απόψεων που λαμβάνονται υπόψη στο τελικό σχέδιο νόμου πριν αυτό πάει προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή.

    Ότι δεν αλλάζει τίποτα μέσα από τη διαβούλευση είναι λάθος. Το σχέδιο νόμου για την ιθαγένεια των μεταναστών 2ης γενιάς και των μεταναστών γενικότερα άλλαξε προς το συντηρητικότερο (κακώς κατά την άποψή μας), ενώ το Γραφείο Αντιμετώπισης Περισταστικών Αυθαιρεσίας των σωμάτων ασφαλείας από reception πολυτελείας που ήταν με το αρχικό Π.Δ. ύστερα από τις αρχικές αντιθέσεις στο πλαίσιο της διαβούλευσης κατατίθεται με νόμο και ενισχυμένες διερευνητικές αρμοδιότητες.

    Επίσης δεν ισχύει ότι ο Καλλικράτης δεν θα τεθεί σε διαβούλευση. Θα ήταν τεράστια πατάτα να συμβεί αυτό. Απλά μάλλον δεν είναι έτοιμο το σχέδιο νόμου ακόμα με αποτέλεσμα ό,τι μαθαίνουμε να είναι επιλεκτικές διαρροές.

    Για να μην πολυλογούμε το opengov είναι σημαντική καινοτομία για τα ελληνικά δεδομένα περιορισμού της δημοκρατίας στο στενό πλαίσιο των κορπορατισικού μοντέλου διαβούλευσης (κόμματα-συνδικάτα-ενώσεις επιχειρηματιών) και δίνοντας λόγο στον πολίτη ενδυναμώνει την κοινωνία των πολιτών.

    ReplyDelete
  15. Βλέπω με ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση με αρχηγό το γκιοργκάγκι μπαμπαντρέου βλέπω όλα πάνε ρόδινα για εσάς... πω πω πω τι αλλαγές και τι δημοκρατίες...

    ρε και να φανταστείς δεν ήμουν και ποτέ κανας ΝΔίτης - κοίτα που θα αρχίσω να αναπολώ τις μέρες ΝΔ μόνο και μόνο γιατί βγαίνατε να γράψετε και κάνα σοβαρό άρθρο... τώρα όλα ρόδινα και όλα πάνε κατευχήν...

    ντάξη είπαμε να είστε πρασινοι αλλά όχι να πέσετε και στο επίπεδο του πρασινοφρουρού...

    Τέσπαντον.

    ReplyDelete
  16. Παμ παρακάτω.

    Μιλάτε για αναπτυξη του τι; Της παραγωγής; Ποιας, της αγροτικής; Καλά κρασσά. Η Ελλάδα απλά το μόνο που μπορεί να πουλήσει είναι ελάχιστα προϊόντα και αυτά μόνο εάν είναι εξαιρετικής ποιότητας κάτι που δεν μπορουν προσφέρει ούτε καν το 1/3 της καλλιεργήσιμης γης αλλά και ούτε και η πλειοψηφία των αγροτών που δεν είναι σε θέση για πολλούς και διάφορους λόγους να επενδύσουν σε γνώσεις, χρόνο και εργαλεία. Για να μην πω για το χείριστης ποιότητας παράνομο εργατικό δυναμικό το οποίο αγνοώ ποια η θέση του σε όποια ποιοτική παραγωγή. Αφού λοιπόν δύσκολα τα πράγματα θα αρκούσε το 1/4 (στην καλυτερη) της ούτως η άλλως μικροσκοπικής αγροτικής παραγωγής μας να κάνει τίποτα; Εκτός από ελιές, λάδι και κάνα δύο τυριά και ροδάκινα, αμφιβάλλω - κάθε προσπάθεια ευπρόσδεκτη φυσικά και άξια σπρωξίματος.

    'Αλλος παραπάνω ανέφερε τη ναυτιλεία. Εδώ γελάω. Ο στόλος '''ελληνικών συμφερόντων''' είναι εδώ και 80 χρόνια ένας από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως. Τόσα χρόνια δεν επωφελήθηκε η χώρα τώωωωτα θα επωφεληθεί; Να μην λέμε ότι θέλουμε. Ο πλοικτήτης θα κατασκευάσει το πλοίο του σε κάποιο από τα ναυπηγεία της Κίνας - και αν είναι κυριλέ της Κορέας - θα του φορέσει Λιβεριανή σημαία, θα του στείλει έναν Έλληνα καπετάνιο, έναν Ουκρανό πρώτο μηχανικό και 32 Φιλιπινέζους και Ινδονησιους ναυτάκια και θα κάνει μπίζνες μεταξύ Σανγκάης, Άμστερνταμ και Νέας Υόρκης ενώ τα χρηματοοικονομικά της υπόθεσης θα τρέχουν στο Λονδίνο. Που βλέπετε το όφελος για την Ελλάδα; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αξιοποιηθεί περισσότερο η ναυτιλεία: να κυνηγήσουμε την ανάπτυξη του εμπορίου με τη Μαύρη Θάλασσα κάτι που εάν γίνει ίσως καταφέρει και τραβήξει κάποια από την κίνηση που περνάει από την Ανατολική Μεσόγειο (Σουέζ κτλπ).

    Είναι μύθος το ότι η Ελλάδα δεν έχει ορυκτό πλούτο. Έχει και τον εκμεταλλεύεται όπως το λιγνήτη και το αλουμίνιο - μια από τις λίγες χώρες στον κόσμο που ακόμα έχει αλουμίνιο (σε κάποιες δεκαετίες θα αρχίσει να ακριβαίνει - ήδη έχει γίνει, θα γίνει πολύ παραπάνω). Πάνω από όλα όμως έχει πετρέλαιο - πολύ πετρέλαιο, τόσο που ακόμα και στην αρχαιότητα αναφέρεται η χρήση του για τις λάμπες (τους βρωμούσε όμως και δεν το προτιμούσαν πολύ μέσα στα σπίτια) όμως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατί μας το απαγορεύουν τα πατριωτάκια του γκιοργκάγκι.

    Δεν αντλούμε το πετρέλαιο, άρα θα πρέπει να βρούμε φτηνή ενέργεια από κάπου αλλού. Οι Ρώσοι μας πρότειναν σχέδιο τεράστιο που καθιστά την Ελλάδα έναν ενεργειακό κόμβο στην αγορά του αερίου - αυτός είναι ένας άριστός τρόπος να εξασφαλίσουμε ενέργεια και φτηνή και αρκετά οικολογική από τόν μεγαλύτερο και σταθερότερο προμηθευτή στον πλανήτη.

    Τι άλλο ρε μάγκες; Τι άλλο έχει η χώρα; Τον τουρισμό; Αύξηση 300% είχε ο παγκόσμιος τουρισμός από το 1989 ώς το 2009. Στην Ελλάδα είδαμε αύξηση 8% (και αυτή παιγμένη). Δεν πουλάμε πια. Ο κόσμος θα έρθει εδώ 1-2 μέρες να δει αυτό που θέλει να δει, να καταναλώσει το μίνιμούμ και μετά να πάει στις Μαλδίβες που για ίδια λεφτά θα αράξει σε μια παραδείσια παραλία για 3 βδομάδες παραπάνω από ότι εάν άραζε 4 μέρες παραπάνω Ελλάδα. Έτσι απλά δεν μπορούμε να πουλήσουμε - και θέλει αρκετή προσπάθεια ενώ συχνά είναι εώς και λίγο αργά για πολλά από τα πανέμορφα μέρη της Ελλάδας να το γυρίσουν πλέον στον τουρισμό υψηλού επιπέδου.

    Το γκιοργκάγκι όμως δε θέλει. Ούτε το αέριο. Ούτε την αναζωογόνηση του εμπορίου με Ρωσία και με Κίνα. Τι να κάνουμε... αμερικανάκι δε θέλαμε; Ας δούμε τι θα πει για αγροτική παραγωγή και τουρισμό (καλά κρασσά, είπαμε).

    ReplyDelete
  17. Βάλε πλάτη για να βγει η Ελλάδα από την κρίση ulis και άσε τις γκρίνιες και τις ταμπελοποιήσεις. Έλα στηρίζει και ο ΛΑΟΣ..

    ReplyDelete
  18. Η διαβούλευση είναι μία σημαντική καινοτομία. Βέβαια, στην αρχαιότητα της πόλης-κράτους που είχε και τόσες εμφύλιες συγκρούσεις μέχρι την απόκτηση της δημοκρατικής της ταυτότητας και στάσης ο πληθυσμός ήταν μικρότερος.

    Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω επικοινωνιακή μία κίνηση η οποία μας επιτρέπει να μαθαίνουμε τις πολιτικές θέσεις πριν την ψήφιση βασικών νόμων. Και βέβαια, ο ίδιος ο νόμος δεν μπορεί να σηκώνεται, αφού πολύ λίγοι είναι εκείνοι που θα τον καταλάβουν.

    Η δε συμμετοχή είναι πάντα ανάλογη τόσο του κατά πόσο θα λάβει υπόψη η πολιτική ηγεσία την άποψη της βάσης (πάνω στις δικές της αρχές φυσικά) όσο και της ποιότητας του λαού.

    ReplyDelete
  19. Να γιατι ποτέ δεν θα πάμε μπροστά:

    -Περικοπή κατά συνολικά 12% των πάσης φύσεως επιδομάτων και αποζημιώσεων των λειτουργών, υπαλλήλων με σχέση δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, του δημοσίου, των ΟΤΑ και των υπολοίπων ΝΠΔΔ, συμπεριλαμβανομένων της Βουλής, ενώ το επίδομα για την ταχεία διεκπεραίωση υποθέσεων των δικαστικών λειτουργών περικόπτεται κατά 20%

    Δηλαδη οι υπάλληλοι της Βουλής θα παίρνουν 16 μισθούς -12% και οι δικαστές επίδομα "ταχύτητας"- 20% για να βγάζουν αποφάσεις σε 6 μήνες

    ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ 5 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΓΑΠ

    Ρε δεν πάμε να............

    ReplyDelete